Bluszcz pospolity jest samoczepnym pnączem, wytwarzającym mocne i grube pędy płożące się po podłożu lub pnące przy pomocy korzeni przybyszowych. Osiąga maksymalną wysokość 20 m. Silnie się rozgałęzia i jako roślina płożąca może rozrastać się na rozległej powierzchni. Posiada zimozielone, skórzaste, dwupostaciowe liście o długości 4-10 cm, które czerwienieją przy niższych temperaturach. Bluszcz kwitnie bardzo obficie, kwiaty są drobne, w kolorze brunatnym. Owoce są niewielkie, kuliste i zebrane w grona, początkowo ciemnobrązowe, później niebieskoczarne, trujące. Jest rośliną wieloletnią i długowieczną, cechuje się niewielkimi wymaganiami. Preferuje gleby próchnicze, dobrze jednak rośnie też na glebach przeciętnych. Młode rośliny najlepiej czują się na stanowiskach zacienionych i wilgotnych, jednak rozrośnięte i dobrze ukorzenione dobrze znoszą suszę i stanowiska słoneczne. Bluszcz pospolity rośnie stosunkowo wolno. Rosnący przy ścianie nie wymaga żadnych podpór. Uprawiany jest jako roślina ozdobna - w parkach, ogrodach lub jako roślina doniczkowa. Bluszcz powszechnie stosowany jest zarówno jako pnącze, jak i roślina okrywowa.
