Dzwonek

Dzwonki ( Campanula ) ze względu na piękne, intensywne barwy kwiatów, dzwonki są latem niezastąpione. Niskie gatunki bardzo ładnie prezentują się na skalniakach, natomiast gatunki wysokie są dobrym uzupełnieniem roślinności balkonowej.

Dzwonki odmiany

Do rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae) zalicza się około 300 gatunków. W warunkach naturalnych rosną one w klimacie umiarkowanym półkuli północnej, przede wszystkim w rejonie Morza Śródziemnego, na Półwyspie Bałkańskim i na Kaukazie. Dzwonki występują na łąkach, w górach między skałami, a niektóre gatunki w lasach. Obok gatunków niskich i karłowych można spotkać również krzewy osiągające wysokość dorosłego mężczyzny. Gatunki, które nadają się do sadzenia nawet w cieniu, to: dzwonek dalmatyński (wysokość 15 cm, kwiaty niebieskofioletowe, kwitnie w czerwcu i lipcu), dzwonek brzoskwiniowy (wys. 80 cm, niebieskie i białe kwiaty nadające się do cięcia, kwitnie od czerwca do sierpnia), dzwonek skupiony (wys. 60 cm, niebieskofioletowe i białe kwiaty nadające się do cięcia, kwitnie od czerwca do lipca), dzwonek szerokolistny (wys. 100 cm, niebieskie i białe kwiaty, kwitnie od czerwca do lipca). Gatunki dzwonka lubiące słońce: dzwonek karpacki (wys. od 20 do 40 cm, kwiaty niebieskie i białe, kwitnie w czerwcu i lipcu), dzwonek drobny (wys. 10 cm, kwiaty niebiesko-fioletowe, kwitnie całe lato). Inne gatunki to chociażby: dzwonek Auchera, dzwonek bladożółty, dzwonek ciemny, dzwonek cienkołodygowy, dzwonek czosnaczkolistny, dzwonek darniowy, dzwonek gargański, dzwonek istryjski, dzwonek Kemularii, dzwonek kłosowy, dzwonek kremowy, dzwonek kropkowany, dzwonek Makaszwilego, dzwonek Malejewa, dzwonek miotełkowaty, dzwonek ogrodowy, dzwonek pierwiosnkolistny, dzwonek piramidalny, dzwonek Poszarskiego, dzwonek Raddego, dzwonek równolistny, dzwonek sarmacki, dzwonek skalnicowy, dzwonek tracki, dzwonek wielkokwiatowy, dzwonek wyprostowany.

Dzwonki zastosowanie

Niektóre dzwonki sprawdzają się w uprawie pokojowej i balkonowej. Dotyczy to bardziej zwartych, niskich gatunków oraz ich odmian o kwiatach niebieskich i białych. Wśród nich warto wymienić przede wszystkim dzwonka karpackiego i dzwonka Poszarskiego. Wysokie gatunki i odmiany dzwonka nadają się na kwiat cięty, szczególnie w połączeniu z wiązówką, nachyłkiem, margerytkami, liliami oraz makami. Błękit dzwonków ożywi niejeden ogródek skalny i suche stanowisko pod murkiem, gdzie niższe gatunki rosną w pięknych, zwartych skupiskach. Wyższe gatunki można sadzić w towarzystwie różnych krzewów, a także na rabatach kwiatowych. Równie dobrze wyglądają rosnąc samotnie.

Dzwonki wymagania, kwitnienie, przycinanie, rozmnażanie

Niskie gatunki osiągają wysokość od 10 do 25 centymetrów. Wyższe, o krzewiastym pokroju, dorastają do 60, 80, a nawet 100 centymetrów. Większość gatunków kwitnie na długo, od późnej wiosny do późnego lata. Dzwonki mają kwiaty w najróżniejszych odcieniach błękitu i fioletu lub są białe. Wśród wielu dostępnych gatunków można spotkać zarówno rośliny lubiące miejsca nasłonecznione, jak i cieniste. Dzwonki należy podlać jedynie zaraz po posadzeniu. Dobrze się czują w dość suchym środowisku. Przed posadzeniem roślin glebę należy zasilić nawozami organicznymi. Gleba do uprawy dzwonków powinna być dość wysokiej jakości. Najlepsza jest próchniczna, zasobna w składniki pokarmowe. Dzwonki nie wymagają przesadzania. Kwiaty, które przekwitły powinno się usuwać. Wyższe gatunki można również ścinać do wazonu. Dzwonki można rozmnażać przez podział rośliny matecznej wiosną lub tuż po przekwitnieniu jesienią, za pomocą sadzonek lub z nasion. Nasiona wysiewa się wiosną. Wszystkie metody są łatwe.