Modrzew europejski

Modrzew europejski jest kolejnym przedstawicielem z gatunku drzew górskich. To właśnie w tym klimacie możemy spotkać go w stanie naturalnym, ma zresztą bardzo wyżynne pochodzenie – jest rodowitym mieszkańcem wysokich Alp. Malownicze drzewo iglaste odnalazło swoje miejsce również w ogrodach, gdzie stanowi piękną dekorację. Na estetykę modrzewia europejskiego składa się jego niezwykle zgrabna forma, atrakcyjne szyszki i ciekawy sposób ulistnienia. Co prawda drzewa iglaste są bardzo wysokimi roślinami, jednak istnieje wiele ich odmian karłowatych, które nierzadko spotkać można w ogrodach, uzupełniając je o żywiczną woń i czarowną leśną prezentację.

Intensywnie zielony modrzew europejski

Modrzew europejski pochodzi z Alp, w stanie naturalnym porasta najczęściej górskie tereny. Obecnie, z uwagi na walory dekoracyjne, można go spotkać w parkach i ogrodach przydomowych, choć w tym drugim miejscu najczęściej widuje się jego odmiany karłowate. Drewno drzewa iglastego jest doceniane już od starożytności, ponieważ wykazuje bardzo dużą odporność na działanie wilgoci, dzięki czemu nie gnije. Z uwagi na te właściwości, do tej pory jest szeroko wykorzystywane w konstrukcjach wodnych lub do wytwarzania sprzętu pływającego. Drewno modrzewia europejskiego używa się także w bednarstwie, ponieważ jest kwasoodporne. Cenione właściwości wykazuje także żywica drzewa iglastego, z której produkuje się terpentynę wenecką, surowiec niezwykle uznawany w malarstwie. Modrzew europejski jest bardzo wysokim i długowiecznym drzewem, osiąga nawet 40 metrów, a rosnąć może aż 600 lat. Jego igły, inaczej niż w przypadku większości drzew iglastych, są miękkie i delikatne, uginające się pod wpływem dotyku. Zebrane są po kilkadziesiąt sztuk w pęczki, które gęsto obrastają gałęzie rośliny. Pędy układają się w stożkowatą, luźną koronę, rozkładając się poziomo na pniu. Modrzew europejski nie jest zimozielony, jego igły latem są mocno zielone, jesienią zmieniają swą barwę na żółtą. Jego szyszki są niewielkie i owalne, początkowo zielone, z biegiem czasu zmieniają swój strój na brunatny. Dodatkowo, drzewo zrzuca swe igły na zimę, co jest nieco kłopotliwe dla ogrodników, ponieważ zagrabia się je dużo ciężej niż liście. Modrzew europejski w polskich warunkach nie urasta do tak niebotycznych rozmiarów, dodatkowo dostępne są także jego formy karłowate. Często formuje się z niego żywopłoty, nierzadko zasadza się go też samodzielnie, dzięki czemu latem rzuca cień, w którym przyjemnie jest odpoczywać.

Leśna, żywiczna woń modrzewia europejskiego

Modrzew europejski nie jest często spotykanym w Polsce drzewem. Rosnącego naturalnie można spotkać jedynie w Tatrach. Mimo to, często zasadzany jest w różnego rodzaju parkach i ogrodach, gdzie rozsiewa swą piękną, żywiczną woń. Nie jest wymagającym gatunkiem, stąd też tak duża jego popularność.

• Uprawa i pielęgnacja

Modrzew europejski nie jest kłopotliwym w uprawie drzewem, jednak powinno się, jak zresztą każdej roślinie, poświęcić mu nieco uwagi, by mógł wyrosnąć jak najpiękniej. Roślina potrzebuje słonecznego i stale wilgotnego stanowiska, ponieważ źle znosi susze. Jeżeli chcemy w jednym miejscu zasadzić więcej niż jedno drzewo iglaste, bezwzględnie należy zapewnić im odpowiednią ilość miejsca, by mogły swobodnie się rozwijać. Idealną glebą dla modrzewia europejskiego jest świeża i zasobna w składniki pokarmowe, choć tak naprawdę poradzi sobie na każdym jej rodzaju. Najważniejsze jest, aby teren na którym rośnie był odpowiednio wilgotny i słoneczny. Drzewo iglaste jest średnio odporne na zanieczyszczenia powietrza, dlatego w przestrzeni miejskiej może się nie przyjąć. Gatunek jest mrozoodporny, choć młode okazy warto osłaniać na zimę, gdyż mogą przemarzać. Starsze natomiast nie potrzebują już ochrony.