Dziurawiec

Dziurawiec, znany również jako ziele świętojańskie, jest wieloletnią rośliną, osiągającą do 100 cm wysokości. Należy do rodziny dziurawcowatych. Jest często spotykany w Polsce, porasta głównie łąki, zarośla i polany. W naturalnych warunkach występuje także w całej Europie, zachodniej części Azji oraz w północnej części Afryki.

Dziurawiec - charakterystyka

Dziurawiec zakwita przed 25 czerwca, stąd nazwa – ziele świętojańskie.
Szerokie (50 cm) kępy złożone są z licznych, rozgałęzionych, wzniesionych, drewniejących u podstawy nagich pędów. Z podziemnego, rozrośniętego kłącza wyrastają pędy kwiatostanowe, gęsto porośnięte licznymi, równowąskimi lub eliptycznymi liśćmi, ułożonymi naprzeciwlegle. Z górnej perspektywy, liście tworzą kształt przypominający krzyż. Blaszki liściowe są soczyście zielone, o jaśniejszych spodnich stronach, z gruczołkami na brzegach. Mają liczne zbiorniczki olejów eterycznych, które, w blasku słońca, są prześwitujące, co daje efekt dziurek (stad dziurawiec).
Żółte kwiaty zebrane są w baldachogrona.
Owocem jest wielonasienna torebka z czarnymi nasionami.

Dziurawiec - odmiany

Dziurawiec kojarzony jest głównie z popularnym zielem leczniczym. Jednak warto wiedzieć, że liczy sobie 400 odmian, przez zioła do odmian ozdobnych.

Dziurawiec - uprawa, wymagania i pielęgnacja

Dziurawiec rozmnaża się przez nasiona zbierane z roślin pod koniec września. Nasiona te wysiewa się płytko (bez okrycia podłożem), bezpośrednio do gruntu, przed nastaniem mrozów (październik-listopad), aby przez zimę uległy stratyfikacji. Pierwsze siewki powinny pojawić się już na początku kwietnia. Możesz zastosować także rozmnażanie wegetatywne: jesienią po kwitnieniu przez podział starszych kęp roślin lub wiosną przez podział kłącza. Dziurawiec upodobał sobie ciepłe, nasłonecznione stanowiska, najlepiej po stronie południowej lub południowo-zachodniej. Poradzi sobie na każdej glebie, pod warunkiem, że nie będzie ona zbyt podmokła i jałowa. Jednak najlepiej czuje się w żyznym choć przepuszczalnym podłożu, z domieszką piasku.

• Podlewaj młode okazy w czasie suszy. Te starsze są wytrzymałe na niedobór wody.
• Nawoź roślinę od wiosny do lata, stosując nawozy organiczne.
• Równie ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym jest odchwaszczanie.

W polskim klimacie jest to roślina całkowicie mrozoodporna.

Dziurawiec - zastosowanie

Dziurawiec jako roślina ozdobna idealnie sprawdzi się w ogrodach w stylu wiejskim, swobodnym, w naturalistycznych założeniach ogrodowych oraz jako składnik łąk kwietnych. Może być sadzony na rabatach bylinowych, w różnych zestawieniach kolorystycznych. Dziurawiec jako roślina lecznicza ma zastosowanie antydepresyjne, przeciwzapalne, przeciwwirusowe, bakteriobójcze. Pomaga przy nerwicach, nerwobólach, depresjach, migrenach, bólach stawów, nieżytach przewodu pokarmowego, w stanach grypy i przeziębienia. Stosowany w postaci okładów łagodzi rany i oparzenia. Ziele dziurawca zbiera się dwukrotnie: od połowy czerwca do połowy lipca oraz pod koniec sierpnia. Można je suszyć w warunkach naturalnych, osłaniając przed promieniami słonecznymi. Napar z dziurawca pomaga na bezsenność i w dolegliwościach żołądkowych.