Ognik

Ognik to niesamowitej urody krzew liściasty, który posiada wiele zastosowań w ogrodzie. Idealnie nadaje się do formowania z niego żywopłotów, świetnie otoczy też ogrodzenia i ozdobi ściany, doskonale sprawdzi się także jako soliter na tle trawnika. Ognik czaruje odmiennym pięknem o niemal każdej porze roku, ponieważ wiosną obsypuje się niezliczoną ilością nieskazitelnej bieli kwiatów, które jesienią przeobrażają się w ognistej barwy owoce. Utrzymują się one na krzewie liściastym zazwyczaj do grudnia, choć zdarza się, że i dłużej, o ile nie zostaną pożarte przez rozmiłowane w ich smaku ptaki. Atutem są też liście ognika, które w przypadku mało mroźnych zim obrastają roślinę przez cały rok.

Ognik - idealny, ciernisty żywopłot

Ognik to wschodnioazjatycki krzew liściasty, którego nazwa pochodzi od dwóch greckich słów: pyr, co oznacza ogień i akantha, to znaczy cierń. Imię nawiązuje do wyglądu rośliny, której pędy pokrywają liczne ciernie oraz wyraziste, ogniste owoce. Ognik nie jest wysokim krzewem, jego wzrost nie przekracza 3 metrów. Jest za to dość rozłożystą rośliną, której szerokość potrafi być większa niż wysokość. Jego gałęzie są wyprostowane i zwieszają się końcami. Pokrywają je liczne, dość duże, bo 1,5 cm kolce, dlatego roślina dobrze sprawdza się na żywopłoty, skutecznie blokując dostęp niepożądanym gościom. Ognik charakteryzuje się niesamowitą dekoracyjnością, która rozpoczyna się od dużych, intensywnie zielonych liści. Kształtem są lancetowate, o piłkowanych brzegach. Ich atutem jest to, że są częściowo zimozielone, dlatego pozostają na roślinie przez cały rok, o ile zimą nie zaatakuje je zbyt duży mróz. W takim przypadku brązowieją, lecz opadają dopiero w grudniu. Do maja liście stanowią samodzielną dekorację ognika, jednak w miesiącu miłości krzew liściasty obsypują delikatne, białe kwiaty. Są one skupione w obfite grona, a ich woń zwabia do siebie niezliczone ilości pszczół. Na początku września kwiaty przeobrażają się w niesamowitej barwy owoce, które są najbardziej malowniczą dekoracją ognika. Przyciągają one wzrok swoją intensywnością, mieniąc się ognistymi barwami żółci, pomarańczy i czerwieni. Drobne, płomienne kulki przypominają owoce jarzębiny i podobnie jak one są przysmakiem dla ptaków. Co ciekawe, wykazują one dla skrzydlatych zwierząt właściwości odurzające, dlatego posiadając krzew liściasty w ogrodzie, nie powinien zimą dziwić nas widok nieco zamroczonych ptaków.

Niewinne, białe kwiaty i ogniste owoce ognika

Ogniki czarują swym pięknem bardzo długi czas, owoce bowiem pozostają na krzewie liściastym, dopóki nie zostaną w całości pożarte przez ptactwo. Roślina jest też świetną ozdobą ogrodową dzięki swym kolcom, które stanowią naturalną osłonę przed wszędobylskimi zwierzętami domowymi i dziećmi. Ogniki są też niewymagające w uprawie, można je też zasadzać w różnych celach, dlatego są uniwersalną dekoracją.

• Sadzenie, uprawa i pielęgnacja

Ognik do pełnego rozwoju i obfitego owocowania potrzebuje pełnych słońca i osłoniętych od wiatrów stanowisk. Wymaga też żyznych, próchniczych, gliniastych lub piaszczystych i wapiennych gleb. Krzew liściasty jest odporny na suszę, więc nie potrzebuje częstego podlewania. Ogniki nie znoszą przesadzania, co też utrudniają ich pokaźnych rozmiarów kolce, dlatego przed zasadzeniem należy rozważnie wybrać dla nich miejsce. Krzewy liściaste nie są w pełni mrozoodporne, dlatego warto wyściółkować im podłoże i okryć włókniną przed nadejściem zimy. Powinno się też obficie je podlać, by roślina mogła czerpać wodę w mroźnym okresie. Rośliny dobrze znoszą cięcie, które uzależnione jest od ich roli w ogrodzie. Ogniki sadzone na żywopłoty należy przyciąć w czerwcu i pod koniec lata. Te sadzone luźno należy przycinać w marcu, usuwając przy tym uszkodzone pędy i przycinając do żywej tkanki te przemarznięte.