Konwalnik

Konwalnik (Ophiopogon) jest rodzajem roślin naturalnie występujących we wschodniej Azji w klimacie tropikalnym, subtropikalnym i umiarkowanym ciepłym, w cienistych zaroślach i lasach oraz nad strumieniami. W ogrodach są wykorzystywane przede wszystkim jako rośliny okrywowe. Chociaż bardzo ją przypomina, a nawet nazywana jest „czarną trawą” – wcale nią nie jest; należy ona do rodziny szparagowatych. Konwalnik dorasta do 20-25 cm wysokości, a na przełomie lipca-sierpnia zakwita drobnymi, dzwonkowatymi kwiatami zebranymi w grona (przypominają one kwiaty konwalii). Po przekwitnięciu pojawiają się na nim kuliste, niebieskie jagody, które pękają we wczesnej fazie dojrzewania, odsłaniając nasiona.

Konwalnik – odmiany

Najpopularniejszą odmianą tej rośliny w Polsce jest konwalnik płaskopędowy „Nigrescens” – charakteryzuje się on początkowo ciemnozielonymi liśćmi, które z czasem zmieniają się w prawie czarne o ciemnoczerwonym odcieniu. Inną powszechną, jednak dosyć nową odmianą jest „Little Tabby”, która zachwyca pstrymi liśćmi. Oprócz konwalnika płaskopędowego w Polsce z powodzeniem uprawia się konwalnik japoński. Jego odmiana o nazwie „Nana” ma bardzo krótkie liście o długości nie większej niż 10 cm.

Konwalnik – uprawa, wymagania, pielęgnacja

Konwalnik jest raczej średnio wymagający w uprawie. Preferuje stanowiska słoneczne – przy ograniczonym dostępie do światła słonecznego jego liście tracą intensywny kolor. Podłoże pod konwalnika powinno być o lekko kwaśnym odczynie, żyzne, przepuszczalne i wilgotne (ale nie podmokłe). Jego mrozoodporność zależy w dużej mierze od odmiany, jednak w większości przypadków potrafi przetrwać zimę bez okrycia na zachodnich terenach kraju – pod warunkiem, że stanie w miejscu osłoniętym od chłodnych wiatrów. Konwalnik nie jest szczególnie narażony na żadne choroby bądź szkodniki – jednak młode liście mogą być atakowane przez ślimaki. Nawożenie przeprowadzamy raz w roku, na wiosnę, używając niewielkiej ilości nawozu mineralnego. W tym czasie usuwamy także liście obumarłe zimą, które mogą ograniczać prawidłowy wzrost konwalnika.

Konwalnik – sadzenie

Wybierając stanowisko pod konwalnika, warto znaleźć takie o pulchnej glebie i osadzone wyżej – dzięki temu kępy lepiej rosną (nawet do 30 cm wysokości) i są ładniejsze. Przed sadzeniem należy skrupulatnie odchwaścić stanowisko, wykopać dołek o szerokości 20-30 cm i głębokości 20-45 cm (w zależności od wielkości okazu) oraz wzruszyć glebę na dnie i ścianach tego dołka, co pozwoli roślinie głębiej się zakorzenić. Bryłę korzeniową namaczamy przez około 15-30 minut, po czym ostrym sekatorem przycinamy korzenie o 1/3 długości, co pobudzi roślinę do wytworzenia nowych. Aby zapobiec zaatakowaniu rośliny przez ślimaki, można po posadzeniu przysypać sadzonkę ostrym żwirem.

Konwalnik – zastosowanie

Konwalniki służą przede wszystkim jako rośliny okrywowe. Bardzo dobrze prezentują się w towarzystwie innych roślin trawiastych, najlepiej kontrastowych (np. białych, żółtych, srebrzystych lub jasnozielonych). Ładnie komponują się także z żurawkami, turzycami, trzmielinami i paprociami. Można je z powodzeniem uprawiać w pojemnikach (pamiętając o tym, aby przenieść je zimą do miejsca w temperaturze około 5-10 st. C).