Perowskia

Perowskia sięga 1,5 metra, a wysokość maksymalna to 2 metry. Potocznie Perowskia zwana jest rosyjską szałwią. Roślina rozwija się tworząc krzaczastą formę złożoną z szarawych gałązek. Ma przeciwległe liście, jasnoszare i drobno krojone, dają zmięty aromatyczny zapach szałwii. Jego małe lawendowo-niebieskie kwiaty kwitną od lipca do września na długich rozgałęzionych kolcach (30 do 40 cm), dumnie stojących. To dość lekkie kwitnienie trwa do połowy jesieni w regionach o łagodnym klimacie.

Perowskia - uprawa

Jest łatwa w uprawie i nie wymagająca konserwacji, rosyjska szałwia jest odporna na suszę i nie wykazuje predyspozycji do oznak różnych słabości, chorób, a nawet szkodników, jeśli warunki wzrostu są odpowiednie.

Perowskia - sadzenie, wymagania

Niezbędna dla niej jest dobrze przepuszczalna gleba, nawet słaba, sucha, kamienista i najlepiej wapienna. Perowskia boi się ciężkich, wilgotnych gleb, które duszą jej korzenie. Wybierz także lokalizację w pełnym, ciepłym słońcu. Perowskia można sadzić wiosną lub jesienią. Wymieszaj kamyki lub łopatę żwiru z gliniastą glebą, aby poprawić drenaż. W przypadku sadzenia w pojemniku przygotuj mieszaninę równych części gleby ogrodowej, ziemi doniczkowej i piasku. Utrzymanie rośliny jest stosunkowo łatwe. Podlewanie jest na przykład bezużyteczne, ponieważ może powodować gnicie łodyg. Tylko gruba ściółka martwych liści jest ceniona w zimie, szczególnie w bardzo zimnych regionach, aby chronić szczep.
Rosyjską szałwię przycina się dopiero pod koniec zimy. Wysuszone gałęzie nie tylko chronią kikut przed zimnem, ale są również bardzo dekoracyjne wczesnym rankiem, gdy są zamrożone pod scyntylującą warstwą żelu. W marcu, zanim roślinność zacznie ponownie rosnąć, mocno ścinaj gałęzie z poprzedniego roku do 10 lub 20 centymetrów nad ziemią. Usuń także stare gałęzie z serca kępki. Pąki łatwo przebijają stare drewno, nowa gałąź będzie energicznie ponownie wdrażana w lecie.

Perowskia - zastosowanie

Perowskia wygląda elegancko w pojemniku ale też na skraju podjazdu, na zboczu lub jako element oddzielający na trawniku. Niebieskie kwiaty są doskonałym dodatkiem do białych lub żółtych owoców dzikiej róży. Bardzo dobrze komponują się także z wysokimi i gęstymi bylinami, takimi jak krzewiaste pięciorniki, jeżówka, a nawet astry. Odporna na suszę i rozprysk Perowskia jest wreszcie dobrym wyborem w ogrodzie nad morzem lub w sercu miasta, w którym nie boi się zanieczyszczeń.
Korzystnie zastępują lawendę w zimnych regionach i nie należy ich mylić z népétas, bylinami z rodziny miętowych, które wizualnie kwitną w niebieskich kolorach.

Perowskia - odmiany

• Perovskia atriplicifolia to najbardziej klasyczna odmiana. Tworzy krzak o wysokości 1, 5 m i szerokości od 1 do 2 m.

• Perovskia atriplicifolia „niebieska iglica” wyróżnia się jasnofioletowym kolorem małych kwiatów i długich białawych łodyg.

• Perovskia atriplicifolia „mała iglica” opiera się na zaletach poprzedniej. Ta odmiana jest po prostu mniejsza i zwarta, nie przekracza 70 do 80 centymetrów wysokości i rozprzestrzenia się.

• Perovskia atriplicifolia jest jeszcze bardziej zwarta (50 cm wysokości). Jej pionowe kwiatowe kolce wyglądają najlepiej na tarasie lub balkonie.