Sosna - gatunki, uprawa, zastosowanie

Piękna woń i okazała prezentacja sosny

Sosna pochodzi z Europy i Azji, ponadto jest drzewem, które posiada nie tylko dekoracyjne walory. Sosny, ze względu na swoje niewielkie wymagania glebowe i szybki wzrost, są drzewami iglastymi, które w największym stopniu zasilają polskie lasy. Ponadto mają wyjątkowo cenne drewno, które jest łatwe w obróbce, sprężyste, a także wyróżnia się dużą wytrzymałością mechaniczną. Z tego też powodu drewno sosnowe z powodzeniem wykorzystywane jest w przemyśle drzewnym, budownictwie i meblarstwie. Z drzew iglastych pozyskuje się także olejki eteryczne, które stosowane są w przemyśle perfumeryjnym, leczniczym i kosmetycznym. Nasiona niektórych gatunków sosen są jadalne, dzięki czemu używane się ich w gastronomii, przede wszystkim ziaren sosny pinii. Sośnie od czasów starożytnych przypisywana jest bogata symbolika. W starodawnej kulturze drzewo iglaste uznawane było za łącznik nieba z ziemią, dlatego sadzono je na cmentarzach, w pobliżu kościołów i kaplic. W polskiej literaturze i malarstwie sosna utożsamiana była z wizerunkiem Polski. Stąd też w wierszach, szczególnie z okresu XIX wiecznych powstań, nierzadko pojawia się motyw sosny, który wywołuje wspomnienia i wzmaga tęsknotę za krajem ojczystym. Sosna jest też symbolem smutku i rozdarcia wewnętrznego człowieka, jego dogłębnych dramatów i dylematów moralnych. Sosny są dość wysokimi drzewami iglastymi, dorastającymi średnio do 50 metrów wysokości, choć najwyższa, zarejestrowana w Polsce, miała niemal 80 metrów. Jest dobrym wyborem do ogrodu, ponieważ drzewo iglaste dość szybko rośnie, ponadto jest długożywotne. Większość sosen posiada grubą i łuskowatą korę, a korona drzew jest na początku stożkowata, dopiero z wiekiem zaokrągla się bądź przybiera kształt parasola. Gałęzie drzewa iglastego wyrastają spiralnie, a igły wyrastają pionowo w górę, początkowo mając jasnozielony kolor.

Sosnowe, tajemnicze ogrody

Sosna to strzeliste drzewo iglaste, które stanowi ozdobę nie tylko lasów iglastych i mieszanych. Coraz więcej osób ceni sobie żywiczny zapach gałązek rośliny, dzięki czemu coraz częściej można ją spotkać w polskich ogrodach. Sosna wnosi do nich niesamowitą, tajemniczą atmosferę lasu, którą można cieszyć się cały rok, ponieważ drzewa iglaste są wiecznie zielone. Dodatkowym atutem sosen jest fakt, że ze względu na swoje zimozielone gałązki, zimą mogą stanowić świąteczną, magiczną dekorację.

Wszystkie rośliny iglaste mają podobne wymagania, tak więc możemy w swoim ogrodzie stworzyć istną plejadę drzew i krzewów iglastych.

Uprawa i pielęgnacja

Sosny najlepiej sadzić we wrześniu, jednak najważniejsze jest, aby zdążyć przed końcem października, ziemia nie może być sucha i przemarznięta. Przed posadzeniem drzewa iglastego teren należy dokładnie odchwaścić. Kolejną czynnością jest wykopanie dołka, który powinien być dwa razy większy od bryły korzeniowej rośliny. Aby sosna się dobrze przyjęła, warto do wykopanego dołka dodać niewielką ilość nawozu. Po posadzeniu drzewka, należy je obficie podlać i wyściółkować, co zahamujemy rozwój chwastów. Sosny preferują gleby kwaśne, ale dobrze przyjmą się również na wapiennych. Dodatkowo ziemia powinna być przepuszczalna i lekka. Sosny, jak większość drzew iglastych, preferuje półcień bądź niewielkie nasłonecznienie i umiarkowaną wilgoć. Kiedy drzewko jest jeszcze młode, warto je regularnie, od wiosny do czerwca, nawozić, co poprawi kondycję rośliny. Sosny są mrozoodporne i nie wymagają cięcia. Usuwać można jedynie obłamane bądź uszkodzone gałązki.

Sosna górska to gatunek drzewa iglastego o charakterystycznych długich igłach, rosnący w wysokich górach, zdolny przetrwać trudne warunki klimatyczne.

Sosna zwyczajna (Pinus sylvestris), znana również jako sosna pospolita, to gatunek drzewa iglastego charakteryzującego się długimi igłami rosnącymi w parach, czerwonawą korą oraz stożkowatymi szyszkami. Jest rozpowszechniona w Europie i Azji, a także znana ze swojej zdolności do przystosowywania się do różnych warunków glebowych i klimatycznych. Sosna zwyczajna jest ważnym gatunkiem leśnym, stosowanym zarówno w przemyśle drzewnym, jak i w rekreacji.

Sosna limba (Pinus cembra), znana również jako sosna limba alpejska, to gatunek drzewa iglastego o charakterystycznych długich igłach rosnących w pęczkach, stożkowatym kształcie korony i łuskowatych szyszkach. Jest endemicznym gatunkiem w Alpach, występując na dużych wysokościach. Sosna limba jest ceniona ze względu na swoje estetyczne walory, a także drewno, które jest używane w budownictwie i rzeźbiarstwie. Ponadto, nasiona tego drzewa są jadalne i mają wartościowe właściwości odżywcze.

Drewno sosny zwyczajnej jest powszechnie wykorzystywane do produkcji papieru. Lasy państwowe są głównym źródłem pozyskiwania drewna sosny zwyczajnej. Jest jednym z głównych gatunków drzew używanych w przemyśle papierniczym. Drewno sosny zwyczajnej jest cenione ze względu na swoje właściwości wytrzymałościowe i łatwość obróbki. Jest szeroko wykorzystywane w stolarce okiennej i drzwiowej, ze względu na swoją wytrzymałość i trwałość. Sosny rosną głównie w lasach na półkuli północnej. Często spotykane na wydmach i innych siedliskach o glebach piaszczystych.