Cis

Cisy to przepiękne, dumnie pnące się drzewa iglaste bądź krzewy. Obecnie znajdują swoje zastosowanie głownie jako ozdoba ogrodów, idealnie sprawdzając się w roli żywopłotów. Nie tylko wiecznozielone gałązki cisów stanowią o ich atrakcyjności, ale także szczególne, czerwone owoce, które nadają drzewku iście świątecznego wyglądu, przypominając czerwone bombki na choince. Gałęzie cisu przepięknie pachną, rozsiewając leśny aromat w całym ogrodzie.

Wszędobylska zieleń cisów

Cisy pochodzą z Europy i z zachodnich terenów Azji. Drzewa nie osiągają dużych wysokości – jest to maksymalnie 15 metrów. Cisy występują też pod postacią krzewów ozdobnych, urastając do 3 metrów. Drzewa iglaste rosną bardzo powoli, ich przyrost w ciągu jednego roku to ok. 15 cm. Ze względu na swój powolny wzrost, rośliny bardzo długo żyją – w Polsce wiek najstarszego cisu to blisko 800 lat, a na świecie najbardziej sędziwy gatunek ma już ponad 2000 lat. Ciekawostką jest to, że te drzewa iglaste nie obradzają szyszek, a czerwone, drobne owoce, które wykazują dwojakie właściwości – z jednej strony są silnie trujące, z drugiej ich cechy wykorzystywane są w homeopatii, wcześniej w medycynie ludowej. Z igieł cisów robiono wywar, który stosowano przy nadciśnieniu tętniczym, a także w leczeniu nowotworów. Dodatkowo drewno cisów było niezwykle cenionym tworzywem, ze względu na swoje walory. Drzewo wykazuje dużą sprężystość i odporność na łupanie. Z tego też powodu drzewa iglaste wykorzystywane było do produkcji broni, w szczególności łuków. Popularność cisów w wyrobie broni była tak duża, że już w XV wieku Władysław Jagiełło objął rośliny ochroną. Przypuszcza się, że zakaz wycinki tych drzew iglastych nie był spowodowany troską o naturę, a zabiegiem mającym na celu utrudnienie zbrojenia. Cis to wiecznie zielone drzewo lub krzew. Jego igły są ciemnozielone i ostro zakończone. Kora cisu posiada ciekawy, szarobrązowy, brązowo-czerwony, a nawet pomarańczowo-brązowy odcień, złuszcza się przy tym płatami. Piękne, czerwone owoce roślin ozdobnych utrzymują się przez całą zimę, dzięki czemu dodają walorów dekoracyjnych drzewom i krzewom, dodatkowo stanowią pokarm dla ptaków.

Cis, czyli całoroczna dekoracja ogrodów

Cis największe wymagania ma w stosunku do gleby, jednak już po posadzeniu nie sprawia większych problemów w uprawie.

• Uprawa i pielęgnacja

Cis, jak większość drzew iglastych, preferuje cieniste bądź półcieniste stanowiska. Nadmierne słońce może odbarwić piękny kolor igieł roślin. Najsurowsze wymagania cis ma wobec gleby. Warunkiem jest ziemia żyzna, próchnicza i przepuszczalna, dodatkowo wapienna. Zaniechanie tych wymogów spowoduje, że drzewo iglaste się nie rozwinie bądź w ogóle nie przyjmie. Ponadto stanowisko powinno być odpowiednio i stale wilgotne. Atutem cisów jest też fakt, że wykazują wysoką tolerancję na zanieczyszczenia powietrza, z tego względu ich uprawa możliwa jest także w warunkach miejskich. Drzewa iglaste i krzewy są mrozoodporne, jednak uprawiane we wschodniej części Polski wymagają zabezpieczenia przed nadmiernymi przymrozkami, a w przypadku obfitych śniegów należy strząsać go z gałązek. Jeżeli chodzi o pielęgnację cisów, to jedynymi zabiegami, jakie należy wykonywać, to przycinanie gałązek na wiosnę i jesienią, po okresie wzrostu, by nadać odpowiedniego kształtu roślinie.