Przyostnia

Przyostnia (Muhlenbergia) to rodzaj roślin z rodziny wiechlinowatych. Jej łacińską nazwę zawdzięczamy botanikowi-amatorowi Gotthilfowi Heinrichowi Ernstowi Muhlenbergowi. Większość gatunków przyostni pochodzi z południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych i Meksyku, występują również w Kanadzie, Ameryce Środkowej, Ameryce Południowej i Azji. W 2012 roku została nazwana rośliną roku przez Garden Club of America.

Przyostnia – odmiany

W Polsce uprawiana jest jedynie przeostnia włosowata (Muhlenbergia capillaris), zwana również trawą włosowatą. Została opisana po raz pierwszy przez Jeana-Baptiste’a Lamarcka w 1791 roku jako Stipa capillaris. W 1824 roku otrzymała swoją aktualną nazwę od Carla Bernharda von Triniusa. Gatunek ten osiąga 60-80 cm wysokości i 60 cm szerokości oraz posiada rurkowate, ciemnozielone i błyszczące liście. Na przełomie sierpnia i września pojawiają się na nim różowe, puszyste kwiatostany w kształcie kłosów, utrzymujące się przez około 2 miesiące, dzięki którym roślina przypomina różową mgiełkę. Kwiaty te przebarwiają się z czasem na srebrno-szary kolor, a źdźbła – na miedziany.

Przyostnia – uprawa, wymagania, pielęgnacja

Ta trawa ozdobna wymaga stanowiska słonecznego i osłoniętego od wiatru oraz suchego bądź lekko wilgotnego, przepuszczalnego, piaszczysto-gliniastego podłoża o lekko kwaśnym odczynie pH (5, 5-6, 8). Bardzo dobrze radzi sobie w trakcie suszy, nie jest jednak mrozoodporna, wytrzymuje temperatury do minimum -5 st. C. Z tego powodu donicę z przyostnią chowamy na zimę w chłodnym pomieszczeniu, a po wiosennych przymrozkach wystawiamy na zewnątrz, również ją przycinając, co dzięki czemu roślina będzie intensywniej rosła. Jej odporność na choroby i szkodniki jest dosyć wysoka. Okrycie rośliny daszkiem bądź usypanie kopczyka z ziemi wokół rośliny zapobiegnie nadmiernemu przedostawaniu się wody.

Przyostnia – sadzenie

Przyostnie bardzo źle reagują na przelanie (np. poprzez gnicie korzeni), dlatego należy przygotować przed sadzeniem odpowiednio zdrenowane podłoże, które przepuści nadmiar wody z opadów. Wykonanie drenażu polega na tym, iż na dno dołka przygotowanego do posadzenia rośliny wysypujemy 10-15-centymetrową warstwę grubego żwiru. Wybieramy odpowiednie stanowisko, mając na uwadze wymagania uprawowe naszej rośliny, wykopujemy dołek w rozmiarze dwukrotnie większym od bryły korzeniowej naszej sadzonki i wykonujemy wcześniej opisany drenaż. Bryłę namaczamy i umieszczamy w dołku. Zasypujemy i ugniatamy, po czym obficie podlewamy.

Przyostnia – zastosowanie

Przyostnie można z powodzeniem hodować w pojemnikach. Bywają sadzone zarówno pojedynczo (w wyeksponowanych miejscach), jak i w dużych grupach (tworząc przy okazji schronienie dla ptaków). Cudownie prezentują się w otoczeniu bylin kwitnących jesienią i zbiorników wodnych. Można posadzić przyostnię wśród wysokich drzew, trzeba jednak pamiętać o zachowaniu odstępy, aby trawa miała dostęp do słońca. Zalecana jest do umieszczania w jasnych narożnikach ogrodu. Są wykorzystywane przez florystów do tworzenia kompozycji i suchych bukietów.