Gunnera
Gunnera to roślin z rzędu parzeplinowców (Gunnerales). Rodzaj ten obejmuje od około 45 do ponad 60 gatunków bylin kłączowych na półkuli południowej. Rośliny te występują w pasie zwrotnikowym, w klimacie umiarkowanie ciepłym w Ameryce Południowej, Afryce, Australii i Oceanii. Tylko nieliczne pojawiają się na Hawajach i Malezji. Najczęściej rosną on w wilgotnych lasach na mokradłach oraz nad brzegami wód.
Gunnera – odmiany
Z ponad 60 znanych gatunków gunner, liście największej mogą osiągnąć nawet ponad 2m średnicy. Z kolei zaś najmniejsze mają tylko 2cm długości. Oprócz liści na uwagę zasługuje pojawiająca się późną wiosną pokaźnych rozmiarów kolba kwiatowa. Jej kwiaty są drobne o zielonej lub żółtej barwie. Owoce natomiast są zabarwione jaskrawo i są jednonasienne pestkowce. W strefie klimatu umiarkowanego uprawia się zaledwie trzy gatunki czyli: parzeplin Magellana, nazywany także parzeplinem falklandzkim (Gunnera magellanica), parzeplin chilijski (Gunnera tinctoria) oraz parzeplin brazylijski, inaczej olbrzymi (Gunnera manicata).
Gunera olbrzymia, to kolosalna bylina, która robi niesamowite wrażenie. Przypomina trochę przerośnięty rabarbar, ale tak naprawdę to egzotyczna roślina z Boliwii. Liście tej dość rzadkiej rośliny osadzone są na równie długich, kłujących łodygach. W pierwszym roku uprawy pojawiają się maczugowate kwiatostany. Roślina dobrze sobie radzi zarówno w słońcu jak i półcieniu. W okresie wegetacji należy zapewnić jej dużo wody.
Gunera chilijska pochodzi z Ameryki Południowej a mianowicie z Chile. W Polsce gatunek ten nie występuje w środowisku przyrodniczym. Pierwsze wzmianki o uprawie gunery w polskich ogrodach botanicznych pochodzą z połowy XX wieku. Jest to gatunek trudny w uprawie, bowiem niezbyt dobrze znosi dość ciepłe lata i mrozy zimą oraz niską sumę opadów i niedostatek wilgoci.
W warunkach polskich spotykanym gatunkiem najbardziej odpornym na warunki atmosferyczne jest niewielki, darniowy parzeplin Magellana. Parzeplin ten nazywany, także parzeplinem falklandzkim jest niewysoki. Ma zaledwie kilka centymetrów i tworzy gęste darnie, dlatego sprawdza się jako roślina okrywowa.
Gunnera - uprawa, wymagania, pielęgnacja
Gunnera to roślina, której trzeba poświęcić sporo uwagi. Istotną kwestią w jej uprawie jest wilgotna i żyzna gleba. Przed sadzeniem należy wykopać duży dół i uzupełnić go dużymi ilościami ziemi próchniczej z dodatkiem nawozów. Dodatkowo każdej wiosny należy wokół należy rozsypywać spore ilości kompostu albo innych organicznych nawozów. Jesienią trzeba ściąć liście a nasadę karpy zabezpieczyć ściółką. Podczas zimy zaleca się zabezpieczenie karpy dodatkową warstwą suchych liści lub słomy.
Gunnera - zastosowanie i sadzenie
Gunnera jest oryginalniejszą byliną, która prezentuje się niezwykle egzotycznie i oryginalnie. Jej atutem są nie tylko liście, ale również nietuzinkowe kwiatostany. Jednak w prywatnych ogrodach w Polsce gatunki te należą raczej do rzadkości. Można je sadzić samotnie na tle trawnika lub w kompozycjach z innymi dużymi krzewami. Ładnie prezentuje się w okolicach oczka wodnego. Roślinę można uprawiać także w donicach, ale wówczas nie osiągnie dużych rozmiarów.