Świerk - odmiany, uprawa, zastosowanie

Świerk to jedno z najbardziej znanych drzew iglastych, którego pełne zapachu i zielonego czaru igiełki można podziwiać cały rok. Roślina jest uznana za drugie najwyższe europejskie drzewo, może bowiem osiągać niebotyczne rozmiary, przekraczające 50 metrów. Niegdyś świerkom przypisywano magiczne właściwości, a ze względu na siłę drzewa posiada ono też swoją symbolikę. Drzewa iglaste nierozerwalnie kojarzą się również ze świętami Bożego Narodzenia, kiedy to przystraja się w dekoracyjne bombki i świecące ozdoby zielone i pachnące drzewka. Świerki charakteryzuje żywiczny, leśny zapach, który obecny jest w ogrodzie niemal przez cały rok. Drzewa iglaste są cudowną ozdobą ogrodu, nadając mu leśnej i tajemniczej atmosfery.

Europejski gigant - świerk

Pochodzą z niedaleka, jest to bowiem Środkowa i Północna Europa. W starożytności rośliny utożsamiane były z niezwykłym męstwem i wewnętrzną siłą. Symbolika ta, która aktualna jest do dziś, nawiązuje do mocnej prezentacji drzewa iglastego i jego niezwykłej wytrzymałości na bardzo niskie temperatury. Pomijając symbolikę rośliny, jest ona niezastąpionym materiałem budowlanym, ponieważ jej drewno odznacza się niezwykłą miękkością i elastycznością. Bardzo często wykonuje się z niego pudła rezonansowe instrumentów muzycznych. Zostały z niego stworzone znane na cały świat skrzypce Stradivariusa. Sporządza się też z niego papier, ponieważ drewno odznacza się dużą lekkością. Drzewa iglaste charakteryzuje ogromny wzrost i strzelista forma. Posiadają ogromną ilość ukrytej pod korą żywicy, która może uratować w ekstremalnych sytuacjach – można się nią bowiem posilić. Posiadają prosty, strzelisty i wyprostowany pień, którego średnica nierzadko przekracza 1,5 metrów, z kolei wysokość może przewyższać nawet 50 metrów. Kora pnia występuje w czerwonobrązowym lub szarobrązowym kolorze. Ulistnieniem świerków są krótkie, długo utrzymujące się na gałęziach igły, odznaczające się ciemną, zieloną barwą i ostrym zakończeniem. Drzewa iglaste posiadają dość długie szyszki, które początkowo zielone, zmieniają z czasem swoją barwę na brązową. W stanie naturalnym można spotkać w europejskich lasach iglastych i mieszanych, są też bardzo częstym bywalcem przydomowych ogrodów, wnosząc do każdego z nich niepowtarzalną woń i leśny urok.

Leśna woń świerków - czyli gdzie najlepiej sadzić świerki.

Najlepiej sprawdzają się w ogrodach oddalonych od miejskiej przestrzeni, gdyż nie do końca radzą sobie z zanieczyszczeniami powietrza. Poza tym są dość prostym w uprawie drzewem, które można z powodzeniem wykorzystywać na żywopłoty lub inne elementy ozdabiające zieloną przestrzeń.

Uprawa i pielęgnacja

Są wdzięcznymi roślinami, ponieważ nie tylko stanowią piękną dekorację, ale też są niewymagające w uprawie. Posiada bardzo głęboki system korzeniowy, z tego powodu radzą sobie na niemal każdym terenie. Drzewo iglaste bezwzględnie potrzebuje słonecznego stanowiska, w przeciwnym razie jego igły szybko opadają. Najlepszym dla niego jest żyzne, przepuszczalne i lekko kwaśne podłoże, które jest przy tym stale wilgotne. Niemniej nie są kapryśnymi roślinami, dlatego świetnie poradzą sobie również na innych typach gleb. Drzewa iglaste bardzo dobrze znoszą cięcie i formowanie, stąd też są idealną rośliną na żywopłoty. Wykonuje się je wiosną, przycinając o 1/3 długości wszystkie pędy i usuwając uszkodzone gałęzie. Są w pełni mrozoodporne, nie straszna im nawet najbardziej sroga zima.

Najpopularniejsze odmiany świerka

Świerk obejmuje wiele różnych gatunków i odmian, a ich popularność może się różnić w zależności od regionu i preferencji ogrodników. Oto jednak kilka odmian świerka, które są szeroko uprawiane i cenione:

1. Świerk pospolity - to podstawowy gatunek świerka, powszechnie występujący w lasach Europy. Charakteryzuje się smukłą koroną i długimi, zielonymi igłami.
2. Świerk Nidiformis - znany również jako świerk gniazdowy, ma charakterystyczną, nieregularną koronę przypominającą gniazdo.
3. Świerk biały - gatunek pochodzący z Ameryki Północnej, posiada srebrzysto-niebieskie igły. Odmiany tej grupy to np. 'Conica' czy 'Alberta Globe'.
4. Świerk serbski - odmiana ta pochodzi z obszarów Bałkanów. Charakteryzuje się zwisającymi gałęziami i stożkowatym kształtem.
5. Świerk Glauca Globosa - ma gęstą, kulistą koronę i srebrzystoniebieskie igły. Jest to odmiana świerka kłującego, znana także jako świerk niebieski.
6. Świerk Fat Albert - odmiana tej kłującej odmiany charakteryzuje się wyjątkowo gęstą koroną i intensywnie niebieskimi igłami.
7. Świerk Montgomery - posiada zwartą koronę i srebrzysto-niebieskie igły. Jest to odmiana ceniona ze względu na swój atrakcyjny wygląd.
8. Świerk Hoopsii - ma intensywnie niebieskie igły i kolumnowy kształt, co czyni go popularnym wyborem w projektach krajobrazowych.
9. Świerk Densata - charakteryzuje się gęstą koroną i intensywnie niebieskimi igłami.

Odmiany te różnią się kształtem, kolorem igieł, kształtem korony i tempem wzrostu, co pozwala ogrodnikom dostosować wybór do swoich preferencji i warunków siedliskowych.

Świerk jest rodzajem drzew z rodziny sosnowatych, obejmującym wiele odmian, w tym świerk chiński (Picea asperata) i świerk ajański (Picea ajanensis).
Karłowe odmiany świerków są popularne w ogrodnictwie ze względu na swój niski wzrost i gęsty pokrój. można spotkać na całym świecie, ale najczęściej rosną w regionach umiarkowanych. W przekroju pnia świerka można zauważyć charakterystyczne pierścienie przyrostów rocznych. Według Wolnej Encyklopedii, świerk jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych rodzajów drzew w lasach Europy i Ameryki Północnej. Wokół świerków możemy sadzić rośliny ozdobne o podobnym ph gleby.

W lesie można spotkać różne gatunki świerków, takie jak świerk jasnobrązowy czy łuskowaty. Smukły świerk rośnie w górach, gdzie panują surowe warunki klimatyczne. 

• Świerk syberyjski jest gatunkiem drzewa, który preferuje dużą wilgotność gleby. Może rosnąć na wysokościach do 30 metrów. Wymaga żyznej gleby o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Sadzonki najlepiej rosną na glebach próchnicznych i próchniczo-glebowych. Świerk syberyjski jest bardzo odporny na warunki atmosferyczne, w tym na susze. Jest to doskonały gatunek drzewa do uprawy w obszarach o trudnych warunkach klimatycznych.
• Świerk nana to odmiana świerka występująca w Polsce, igły świerka nana czynią go odpornym na mroźne zimy, co sprawia, że jest często wybieranym gatunkiem do nasadzeń w naszym klimacie. Ziemia wokół bryły korzeniowej świerka nana powinna być dobrze przepuszczalna, aby roślina mogła rozwijać się prawidłowo. Świerk nana ma łagodne wymagania glebowe, jednak dobrze rośnie w glebach kwaśnych, na stanowiskach słonecznych.
• Świerk pospolity, zwany także świerkiem norweskim, jest jednym z najbardziej popularnych gatunków świerków w naszych lasach.
• Świerk serbski, o szpiczastych igłach i kształcie korony stożkowej, doskonale nadaje się do sadzenia w cienistych miejscach.
• Picea abies, czyli świerk pospolity, jest odporny na mróz i może rosnąć nawet w trudnych warunkach klimatycznych.
• Świerk sitkajski jest popularnym gatunkiem drzewa iglastego w Polsce.
• Świerk srebrny charakteryzuje się pięknym srebrzystym odcieniem igieł.
• W przypadku świerka, istnieje wiele odmian, takich jak 'Little Gem', 'Nidiformis' czy 'Pendula', które różnią się kształtem i kolorem igieł.

Dojrzałe szyszki nasienne świerka są bogate w nasiona i służą jako pożywienie dla różnych zwierząt. Igły świerka są krótkie i gęsto rozmieszczone na gałęziach, co zapewnia roślinie ochronę przed utratą wody. Roślina ta jest odporna na wiele chorób i szkodników, co sprawia, że jest stosunkowo łatwa w uprawie. Świerk posadzony jako soliter w ogrodzie stanowi imponujący element krajobrazu, dodając elegancji i uroku dzięki swojej gęstej koronie i wyrazistym igłom. Podstawowe gatunki i odmiany świerków zaleca się sadzić, głównie w dużych ogrodach. Świerk, występujący naturalnie w Polsce, to gatunek drzewa iglastego, który charakteryzuje się smukłą koroną i długimi, zwisającymi szyszkami. Jest jednym z dominujących gatunków drzew w polskich lasach i odgrywa istotną rolę w miejscowych ekosystemach. Sadzonki świerka, po upływie 10 lat, osiągają już znaczne rozmiary, tworząc gęstą koronę i stanowiąc istotny element leśnego krajobrazu. Świerk pospolity najlepiej sadzić wiosną lub jesienią, kiedy gleba jest wilgotna.