Dereń

Derenie to rośliny liściaste występujące w mnogości odmian, z których każda odznacza się innymi walorami dekoracyjnymi. Dzięki temu można utworzyć w ogrodzie istną plejadę tych roślin ozdobnych i podziwiać odmienne piękno każdej z nich. Pomimo swojej różnorodności, derenie wykazują pewne cechy wspólne nie tylko odnośnie wymogów pielęgnacyjnych, ale również wyglądu. Derenie przyciągają wzrok swym intensywnie zielonym kolorem liści, który silnie kontrastuje z wyraziście białymi kwiatami. Sprawia to, że od tych zjawiskowych krzewów liściastych wprost nie sposób oderwać wzroku, a ich niezwykła atrakcyjność wzbudza chęć posiadania ich w swoim ogrodzie.

Piękno biało-zielonego ogrodu dereni - odmiany i sadzenie

Derenie to zjawiskowe rośliny, których niebanalne piękno zachęca coraz większą liczbę osób do zaopatrzenia nimi swoich ogrodów. Ze względu na niesamowitą różnorodność krzewów ozdobnych, z których niektóre naturalnie zasiedlają tereny Polski, możemy w swoim ogrodzie stworzyć niebanalne kompozycje. Ponadto, owoce niektórych odmian dereni są jadalne i charakteryzują się słodko-kwaśnym smakiem. Jednym z gatunków krzewów ozdobnych szczególnie polecanym do przydomowych ogrodów, jest dereń biały. Wyróżnia się całoroczną dekoracyjnością, ponieważ nie tylko jego liście i kwiaty zwracają na siebie uwagę. Jest średniowysokim krzewem liściastym, osiągającym 2 do 3 metrów. Idealnie nadaje się na żywopłoty, cudownie urasta też na brzegach zbiorników wodnych. Dereń biały jest gęsto obsadzony żółto-zielonymi liśćmi, jednak największą uwagę zwracają jego czerwone pędy. Są one szczególnie atrakcyjne zimą, gdzie krajobraz wokół mieni się bielą. Wartą polecenia odmianą jest też dereń kousa. Gatunek ten pochodzi z Japonii, a jego najbardziej atrakcyjną częścią są kremowe, nieco orientalne kwiaty. Ponadto jesienią liście derenia kousa barwią się na pomarańczowy kolor. Ta odmiana krzewu ozdobnego posiada też jadalne, idealne na nalewkę owoce - tak zwaną dereniówkę. Na szczególną uwagę zasługuje także dereń kanadyjski. To jedna z najniższych odmian tych krzewów liściastych. Z tego powodu świetnie sprawdzająca się jako roślina okrywowa. Ma drobne, białe kwiatki, które pięknie odznaczają się na tle intensywnego koloru liści. Derenie kanadyjskie posiadają jadalne owoce, z których niekiedy wykonuje się desery. Każda z odmian dereni posiada charakterystyczne piękno, niemniej nie są skomplikowanymi w uprawie roślinami, dlatego tak często stanowią ozdobę przydomowych ogrodów.

Wielobarwne królestwo dereni

Każda odmiana dereni posiada swoje odmienne wymagania względem pielęgnacji. Najmniej kłopotliwym w uprawie jest dereń biały, którego tolerancja na zanieczyszczenia pozwala nawet na zasadzanie go w miastach. Warto jednak poświęcić nieco trudu, by móc cieszyć się pięknym i oryginalny ogrodem pełnym dereni.

Uprawa

Dereń biały jest najmniej wymagającym z odmian. Preferuje stanowisko słoneczne lub półcieniste i stałą, choć umiarkowaną wilgotność podłoża. Dodatkowo gleba musi posiadać lekko kwaśny bądź obojętny odczyn. Dereń kousa posiada podobne, choć nieco większe wymagania. Najlepszym dla niego jest także miejsce słoneczne lub lekko zacienione, podobnie jak dereń biały nie toleruje terenów zbyt podmokłych, a także wapiennych. Oczekiwania derenia kousa w stosunku do gleby są nieco większe – musi być ona świeża i przepuszczalna, o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego. Zdecydowanie najbardziej wymagającym jest dereń kanadyjski. Odmiennie niż w przypadku poprzednich gatunków, roślina ozdobna wymaga zacienionych, chłodnych stanowisk, gdyż jest podatna na przesuszenie. Derenie kanadyjskie mają spore oczekiwania względem gleby. Musi być ona żyzna, przepuszczalna, stale i umiarkowanie wilgotna, bezwapienna o odczynie od lekko kwaśnego do kwaśnego. Najlepiej zasadzić je w miejscu osłoniętym, alby nie uszkodziły ich zimowe przymrozki.

Pielęgnacja

Derenie białe wymagają przycinania. Wykonuje się je w celu zagęszczenia rośliny, a także zwiększenia jej atrakcyjności. Ponieważ ten gatunek krzewu ozdobnego jest mrozoodporny i najdostojniejszy zimą, cięcie należy przeprowadzić wiosną. Wtedy to skracamy pędy derenia białego do 1/3 wysokości, usuwając przy tym także uszkodzone bądź chore gałązki. Dereń kousa nie jest odporny na chłód, dlatego jesienią należy wyściółkować jego podłoże suchą ściółką. Przycinanie rośliny liściastej nie jest konieczne, jednak można usunąć uszkodzone gałązki i przyciąć pędy boczne wiosną. Najmniej pracy pielęgnacyjnej wymaga dereń kanadyjski. W całości mrozoodporny nie wymaga zimowej ochrony, a ponieważ jest niewielką krzewinką, nie przycina się go.