Maksymalna wysokość jaką osiąga ten gatunek wierzby to około 3, 5 metra. Charakteryzuje się powolnym wzrostem, jej przyrost to około 50 centymetrów rocznie. Ozdobą tej rośliny są mocno powyginane złoto – żółtawe pędy. Liście tej wierzby są delikatnie poskręcane. Okres kwitnienia przypada na wiosnę, a kwiatostany to tzw. potocznie „bazie kotki”. W Polsce swoją popularność zdobyła w latach 90 i jest coraz częściej wybieraną rośliną ozdobną do ogrodów. Jej pędy oprócz tego, że są fikuśnie powyginane, to są jeszcze bardzo długie i wiotkie oraz zwisają w kierunku ziemi. Ma małe wymagania co do ziemi. Wierzba Erythroflexuosa dobrze czuje się na podłożu dość żyznym i wilgotnym. Gdy będzie miała zbyt sucho jej wzrost będzie bardzo powolny. Podczas suszy i mocnych upałów wymaga nawadniania. Jest mrozoodporna. Czasem zdarza się, że młode, cienki pędy mogą przemarznąć. Wierzbę przycinamy samym początkiem marca, w celu uformowania kopuły. Jest to drzewo ozdobne. Zastosowanie wierzby sprawdza się świetnie na dużych klombach. Zimą przyciągają nasz wzrok, piękne powyginane gałęzie pokryte szronem.
