Enkiant
Enkiant to ozdobny krzew liściasty z dzwonkowatymi kwiatami, które uroczo zwisają z gałązek.
Enkiant pochodzi z grupy roślin liściastych, posiada przekrój krzaczasty wyprostowany i osiąga wysokość od 2 do 3 m. W Polsce mają wzniesiony, szerokolumnowy pokrój. Liście opadają na zimę i przybierają najczęściej barwę kremowo różową, a jesienią przebarwiają się na kolor pomarańczowo-czerwony lub tylko czerwony. Jest przedstawicielem rodziny wrzosowatych a nowe liście o eliptycznym kształcie skupione są na końcach pędów. Roślina ta rozmnaża się poprzez odkłady lub ścinane w okolicach sierpnia lub września półzdrewniałe sadzonki. Enkiant jest kwiatem typowo dekoracyjnym. Kwitnie w okresie maja i czerwca, a typowe dzwonkowate kwiaty zwisają w gronach z długości 4-8 cm.
Enkiant odmiany
Jednym z ich przedstawicieli jest enkiant dzwonkowaty (enkiant campanulatus). Jest to roślina wieloletnia, która zachwyca swoją urodą. Jego cechą charakterystyczną jest to, że pozbywa się liści jesienią a nowe wyrastają na wiosnę. Mają kolor kremowy z czerwonymi żyłkami. Możemy spotkać odmiany tego gatunku w odcieniach bieli, czerwieni czy różu z wielobarwnym żyłkowaniem. Są bardzo podobne do konwalii. Jego odmiany mają kwiaty w odcieniach różu, czerwieni, bieli, z wielobarwnym żyłkowaniem. Ma częste zastosowanie na wrzosowiskach, ogrodach skalnych, rabatach czy w obwódkach. Enkiant dzownkowaty Albiflours to forma botaniczna, która kwitnie bardzo obficie a jej białe kwiaty bardzo się wyróżniają na tle ciemnozielonych liści, które podczas jesieni zmieniają kolor na żółto-pomarańczowy. Bardzo rzadko uprawiany jest enkianthus cernuus o białych kwiatach. Częściej możemy spotkać enkianthusa cernuus var. Rubens o kwiatach czerwonych z postrzępionymi płatkami. Ich kwiatostany posiadają po ok. 12 sztuk a liście są okrągłe i mają ok. 2,5 cm długości. Jednym z olbrzymów wśród tych roślin jest enkianthus chinensis, który dorasta do wysokości ponad 4, 5m. Czerwone kwiaty osiągają długość 1 cm i posiadają żółte żyłki. Ma najmniejszą mrozoodporność. Enkianthus perculantus to najmniejszy okaz z tej rodziny, nie przekracza 1 m. Jego kwiatostany to 3-10 białych kwiatów. Występują głównie na terenach azjatyckich, aż po Japonię.
Enkiant uprawa, wymagania
Najlepsze warunki do rozwoju tej rośliny znajdziemy na zachodniej części kraju, gdzie panują łagodne zimy. Bardzo często można je spotkać w Japonii, Chinach czy w Himalajach. Enkiant dzwonkowaty jest odporny na mrozy, ale należy go umieszczać w miejscach osłoniętych od wiatru, a w przypadku mrozów należy zabezpieczyć go gałązkami innych drzew lub włókniną. Młode okazy należy otoczyć szczególną ochroną. Enkiant należy sadzić w miejscach półcienistych i słonecznych na przepuszczalnej, wilgotnej i bogatej w próchnice glebie o odczynie kwaśnym znajdującym się w przedziale pomiędzy 4, 5 pH a 5, 5 pH. Jeśli posiadamy w domu inne okazy z rodziny wrzosowatych, warto je umieszczać razem z nimi na jednym stanowisku. Grunty wokół krzewów, które były posadzone w latach wcześniejszych należy podsypać nawozem dla różaneczników i kompostem. Po tym trzeba roślinę podlać i ułożyć grubą warstwę kory. Chroni się w ten sposób roślinę przed chwastami ale także ogranicza nagrzewanie i parowanie gleby. Krzewów nie powinno się ciąć, ponieważ posiadają swój własny, piękny pokrój. Dopuszcza się jednak po kwitnieniu usunąć suche gałęzie a w przypadku starszych okazów należy je mocno przyciąć. Odpowiednim cięciem można uzyskać bardzo ciekawe formy. Na glebach o odczynie mało kwaśnym istnieje ryzyko, że wystąpi chloroza liści (tzn. żółknięcie). Glebę w ogródkach przydomowych, należy specjalnie przygotować. Pod każdy krzew należy wykonać ok. 50 cm dołek, a na jego spodzie 10 cm warstwę żwiru. Ziemię, w której będzie rosnąć enkiant należy zmieszać z kwaśnym torfem i korą sosnową. Sadzonki należy umieszczać w okresie od marca do września. Nie można dopuścić do tego, aby ziemia była sucha, dlatego należy go odpowiednio nawadniać.
Enkiant zastosowanie
Roślinę można sadzić w ogrodach wrzosowiskowych, w sąsiedztwie wrzosów, a także hortensji, różaneczników, azalii, kalmii, różnych gatunków sosny, jałowca oraz brzóz. Sprawdzi się także w kompozycjach naturalistycznych, w ogrodach japońskich lub orientalnych. Enkiant można też posadzić w dużej donicy i wykorzystać do ozdobienia tarasu czy balkonu.
