Osiąga wysokość od 0,3 do 0,6 m. Posiada szarozielone, skórzaste, eliptycznie liście. Blaszki liściaste są karbowane. Kwitnie od maja do lipca, zobaczyć wówczas można pędy kwiatostanowe zawierające niebieskofioletowe, miododajne kwiaty. Szałwia lekarska (nazwa łacińska: Salvia officinalis) lubi glebę żyzną, dobrze przepuszczalną. Najlepiej jeśli jest w niej choć odrobina piasku. Odczyn podłoża powinien być obojętny lub lekko zasadowy. Nie urośnie dobrze na glebach podmokłych i jałowych, a jeśli urośnie będzie narażona na gnicie. Stanowisko powinno być odpowiednio nasłonecznione oraz osłonięte od wiatrów. Jest częściowo mrozoodporna. Warto okryć ją na porę zimową. Szałwia lekarska stosowana jest jako przyprawa. Ma korzenny aromat oraz lekko gorzkawy posmak. Jednak przede wszystkim stosuje się ją jako roślinę leczniczą. Działa głównie przeciwzapalnie na skórę oraz błony śluzowe. Ponadto reguluje pracę układu pokarmowego, obniża poziom cukru we krwi. Jest pomocna w leczeniu zapalenia gardła. Co ważne, działa antydepresyjnie. Zaleca się sadzenie w okresie od kwietnia do końca września.
