Kwiaty typowe dla barwinków- a więc koloru niebieskiego. Kwitnie w maju oraz w czerwcu, na szypułkach pędów kwiatowych pojawiają się wtedy pojedyncze kwiaty, które osiągają średnicę w granicach 2-3 centymetrów. Gatunek ten wyróżnia się tym, że jest nieco większy od innych i osiąga od 20 do 25 centymetrów wysokości. Nie ma dużych wymagań, oczekuje przeciętnej gleby o umiarkowanej wilgotności, lekko kwaśnym odczynie oraz próchniczej. Źle znosi suszę, dlatego trzeba pamiętać o regularnym podlewaniu. Odpowiednia do stanowisk cienistych i pół cienistych. Będzie rosnąć także w słonecznych, ale zdecydowanie gorzej. Jest w pełni mrozoodporną rośliną, ale może częściowo obumierać podczas bardzo mroźnych i bezśnieżnych zim. Odżywa wtedy na wiosnę. Sprawdzi się jako postać drugoplanowa w naszych ogrodach prywatnych, w rabatach- z zaznaczeniem, że są to stanowiska, gdzie nie dociera dużo słońca. Poza tym jest możliwość sadzenia między koronami drzew i krzewów, ale też w pojemnikach.
