Może osiągać około 5 m wysokości przy szerokości około 3 m. Najbardziej charakterystyczną cechą buka pospolitego Franken są jego marmurkowe liście o biało-zielonych plamach. Biel najsilniej odznacza się, w przypadku młodych liści. Z czasem zieleń zaczyna dominować, a coraz mniej widoczne plamy nabierają beżowego odcienia. Jesienią natomiast przebarwiają się na złocistobrązowy kolor. Kora buka ma szarozielone zabarwienie i delikatny połysk, z upływem czasu nabiera srebrnoszarej barwy i staje się lekko szorstka. Kwitnienie buka przypada na przełom kwietnia i maja w czasie rozwoju liści. Niewielkie kwiatostany pojawiają się w kątach liści i nie mają większego waloru dekoracyjnego. Preferuje gleby żyzne, świeże i lekko wilgotne o odczynie lekko zasadowym. Najlepiej czuje się na stanowiskach półcienistych, osłoniętych od wiatru. Silne słońce może doprowadzić do poparzenia liści. Buk Franken jest w pełni mrozoodporny, a jego wysadzanie z pojemników najlepiej jest przeprowadzać wiosną lub jesienią. Polecany jest przede wszystkim do przydomowych ogrodów. Może tworzyć kompozycje z innymi drzewami, choć najlepiej prezentuje się jako soliter. Dzięki odporności na zanieczyszczenia sprawdzi się również jako element zieleni miejskiej.
