Sosna rumelijska Pinus peuce

Sosna rumelijska charakteryzuje się stożkowatym, regularnym pokrojem, z gałęziami wyrastającymi już tuż nad ziemią.

Długie igły pokrywające pędy, choć dość sztywne, są miłe w dotyki. Wyrastają po pięć w pęczkach oraz charakteryzują się zieloną barwą z wierzchu i znacznie jaśniejszą od spodu. Sosna rumelijska tworzy dość duże, podłużne szyszki. Początkowo zielone wraz z dojrzewaniem brązowieją, rozchylając mocno łuski. Młode drzewko rośnie powoli, by z wiekiem nieco przyspieszyć. Po upływie 10 lat osiąga wysokość 10 m. Do prawidłowego wzrostu potrzebuje stanowisk słonecznych oraz preferuje gleby lekko wilgotne, przepuszczalne, choć dobrze poradzi sobie również na terenach suchych o ubogiej glebie. Nie lubi tylko stanowisk bardzo mokrych. Mimo pochodzenia z ciepłego rejonu dobrze znosi chłody. Wysadzanie do gruntu można przeprowadzać od kwietnia do listopada, przy szczególnym uwzględnieniu okresu wiosennego. Najczęściej sadzona jest w parkach i dużych ogrodach, w których sprawdzi się zarówno sadzona w luźnych grupach, jak i jako soliter. Stopniowo zmieniając igliwie, przyczynia się do zakwaszania gleby, więc z powodzeniem można wokół niej uprawiać rośliny wrzosowate.