Tarnina

Tarnina jest odmianą śliwy, której owoce są cenionym źródłem witamin na całym świecie od starożytności. Choć prezentacja krzewu liściastego zaznaczyła w kulturze dość negatywną symbolikę, to jednak nie zaważyła ona na znaczeniu całej rośliny. Z uwagi na liczne kolce, które obrastają pędy tarniny, jest ona niezwykle tajemniczym akcentem w każdym ogrodzie. Owoce krzewu dopełniają jego magicznej prezentacji, ciekawy kontrast stanowią za to kwiaty. Są one białe, drobne i niewinne, dzięki czemu tarnina jest niesamowitą ozdobą każdej przestrzeni.

Nieskazitelnie białe kwiaty i ostre ciernie tarniny

Pochodzenie tarniny nie jest do końca jasne, choć uważa się, że została sprowadzona do Europy z Azji. Krzew liściasty odegrał niemałe znaczenie w kulturze i medycynie starożytnej. Już antyczni Grecy i Rzymianie z powodzeniem wykorzystywali niemal każdą część rośliny w celach medycznych. Uważano bowiem, że tarnina posiada właściwości oczyszczające, stąd też sporządzenie z niej napary podawane była osobom, których krew uległa zatruciu. Do tej pory z owoców i kwiatów rośliny wykonywane są różnego rodzaju syropy i herbaty, którym przypisuje się działanie wspomagające układ pokarmowy. Ze względu na swą nieprzystępną prezentację – mam tu na myśli okazałe ciernie, cierpkie owoce i gęsty pokrój, tarninie przypisano negatywną symbolikę. Słowianie zasadzali krzew na grobach samobójców, co miało powstrzymać przeklęte dusze przed nawiedzaniem żywych zza grobu. Z gałęzi tarniny tworzono też stosy do palenia czarownic.

Uważa się, że z rośliny wykonana była cierniowa korona Jezusa Chrystusa, stąd też w kulturze chrześcijańskiej krzew utożsamiany był z szatanem. Mimo dość negatywnych powiązań, drewno tarniny jest bardzo mocne, dlatego wykonuje się z niego laski i górskie raki. Tarnina naturalnie porasta niemal całą Europę, w Polsce najczęściej można spotkać ją w górach, lecz tylko do wysokości 500 m. n. p. m. Roślina występuje w formie niewielkich rozmiarów krzewu liściastego, który osiąga nie więcej niż 3 metry wysokości, jest za to dość rozłożysta i gęsta. Jej pędy są początkowo brązowe, z wiekiem zaś ciemnieją. Ich końce pokrywają duże i grube ciernie. Liście gęsto obrastają gałązki tarniny, są przy tym eliptyczne lub jajowate, o piłkowanych brzegach i mocno zielonym kolorze. Krzew jest gęsty, przez co dobrze izoluje od otoczenia. Choć roślina wygląda dość tajemniczo, to całą prezentację ożywiają kwiaty, które pojawiają się na przełomie marca i kwietnia. Szczelnie obrastają gałązki tarniny, a ich delikatny wygląd i biel niewielkich płatków stanowi ciekawy kontrast z groźnymi cierniami.

Dzięki nim cała roślina staje się niesamowicie ciekawą ozdobą ogrodu. Kiedy kwiaty krzewu liściastego przekwitną, na ich miejscu pojawiają się nieduże, przypominające jagody, fioletowe owoce, które potocznie nazywane są tarkami. Są bardzo zdrowe, przy czym można je spożywać w formie surowej, suszonej i w postaci przetworów.

Intrygująca tarnina o zdrowych owocach

Tarnina jest dość zapomnianą rośliną, którą nieczęsto można spotkać w ogrodach. Być może ma to związek z jej długimi, nieprzyjemnymi cierniami, którymi łatwo zranić się podczas zbiorów owoców. Roślina jest jednak niezwykle atrakcyjna, a jej tajemnicza, złagodzona białymi kwiatami prezentacja stanowi ciekawy akcent w ogrodzie. Poza tym krzew liściasty obradza w niezwykle zdrowe owoce, które są istnym lekarstwem na przeziębienia i wiele innych niedogodności.

• Uprawa i pielęgnacja

Tarnina jest niemal samowystarczalną rośliną, która nie tylko nie wymaga nadmiernej pielęgnacji, ale też potrzebuje niewiele do tego, by pięknie wyrosnąć i obrodzić w dorodne owoce. Krzew liściasty potrzebuje słonecznego, ciepłego stanowiska, które pozytywnie wpłynie na dorodność owoców. Najlepsza dla niej jest gleba przepuszczalna, zasobna w wapń, o umiarkowanej ilości składników pokarmowych. Dobrze przyjmie się na niemal każdym podłożu, nie toleruje jedynie ziem podmokłych i kwaśnych. Tarnina nie wymaga przycinania, choć można usuwać jej odrosty korzeniowe, które tworzy w dużej ilości. Można też co kilka lat wspomóc ją nawozem naturalnym. Krzew liściasty jest w całości mrozoodporny, stąd też nie przemarznie zimą.