Orzech włoski

Orzech włoski cieszy się dużą popularnością w Polsce, ponieważ łatwo się go uprawia, a owoce orzecha włoskiego są smacznym i cenionym elementem zrównoważonej diety. Posiada charakterystyczny smak, dzięki czemu jest rozchwytywanym składnikiem domowych deserów, ciast i tortów, a także smacznych lodów. Po wysuszeniu można go także spożywać na surowo.

W łacinie określany mianem „Juglans regia”, jest dużym drzewem mogącym osiągnąć blisko dwadzieścia metrów wysokości. Jego owoce mają okrągły kształt i zieloną osłonkę, która pęka, aby odsłonić znajdujący się w jej wnętrzu brązowy orzech.

Orzech włoski odmiany

Istnieje kilka odmian orzecha włoskiego, m.in: „Leopold” - jest to odmiana polska, cechuje ją słaby wzrost i względna odporność na choroby drzew, „Apollo” - odmiana przybyła do Polski z Czech - posiada średniej wielkości owoce, „Jupiter” - pochodzi z Polski, posiada owalne, smaczne owoce, „Koszycki” - odmiana polskiego pochodzenia; jego kwiaty są odporne na wiosenne przymrozki i choroby drzew, „Mleczarz wczesny” - kuliste owoce, odmiana odporna na wiosenne przymrozki i choroby drzew, „Wiśnicz czerwony” - posiada bardzo duże owoce o różowawym miąższu, które nadają do bezpośredniego spożycia, nie zaleca się ich suszyć, jak w przypadku pozostałych odmian.

Orzech włoski uprawa, cięcie

Orzech włoski najlepiej rośnie na glebach głębokich i żyznych, zasobnych w wapń. Nie lubi za to gleb zwięzłych i podmokłych. Preferuje dobrze nasłonecznione, ciepłe stanowiska. Ze względu na dużą odporność na mróz, uprawiany jest praktycznie na terenie całego kraju. Są jednak podatne na późnowiosenne przymrozki, które sprawiają, że kwiaty zamierają. Dobrze znosi suszę, dzięki rozwiniętemu systemowi korzennemu, wrastającemu w głębokie partie gleby. Należy też pamiętać, aby nie sadzić go w pobliżu roślin ozdobnych, ponieważ jego rozłożysta korona rzuca cień, mający negatywny wpływ na ich rozwój, a opadłe liście zawierają związki, które utrudniają kiełkowanie i prawidłowy wzrost. Cięcie jest szczególnie ważne w przypadku pielęgnacji młodych drzew, gdyż pomaga w prawidłowym uformowaniu korony. Należy zadbać o to, aby znajdowała się na wysokości przynajmniej półtora metra. Orzech włoski należy przycinać w okresie maja i czerwca. Musi to być słoneczny, wolny od opadów dzień, a przycięte pędy należy posmarować odpowiednią maścią, aby uchronić je przed atakiem grzybów, wysuszeniem oraz utratą cennych soków. Owoce dojrzewają w październiku, kiedy to są gotowe do spożycia po obraniu ze skorupki.

Orzech włoski zastosowanie

Substancje zawarte w różnych częściach roślin mają działanie przeciwbakteryjne, przeciwgrzybiczne, przeciwkrwotoczne i przeciwzapalne. Preparaty na bazie łupin, liści i kory stosowane są przy leczeniu chorób układu pokarmowego, przy schorzeniach tarczycy oraz przy leczeniu stanów zapalnych gardła. Wspomaga także przy leczeniu chorób serca i zmniejsza poziom cholesterolu we krwi. Wyciąg z liści i łupiny znalazł zastosowanie w kosmetyce. Należy jednak pamiętać, że orzech włoski posiada także właściwości alergizujące, przez co nie może być spożywany przez wszystkich.