Klon tatarski

Klon tatarski to wysoki krzew lub niewielkie drzewo. Należy do rodziny roślin mydleńcowatych. Naturalnie występuje w południowo-wschodniej części Europy i Azji południowo-zachodniej (od Austrii po Kaukaz i Turcję). Osiąga zwykle od 5 do 10 m wysokości. Roślina ta rozgałęzia się od nasady pnia, ma nieregularną koronę, na którą składają się luźno ułożone gałęzie. Kora drzewa jest szara, liście sztywne, jajowate, zaokrąglone. Pachnące kwiaty są w kolorze kremowo-białym. Owoce najpierw barwy zielonej, później przybierają czerwonawy odcień. Kwiaty klonu tatarskiego są bardzo miododajne, stąd drzewo to jest cenione przez pszczelarzy.

Klon tatarski - odmiany

• Acer tataricum podgatunek aidzuense

• Acer tataricum podgatunek ginnala (Japonia, Korea, północne i środkowe Chiny, wschodnia Rosja, Mongolia)

• Acer tataricum podgatunek semenovii (Tybet, Afganistan, południowa Rosja, Iran)

• Acer tataricum podgatunek tataricum (Austria, Węgry, Rumunia, Serbia, Ukraina, Kaukaz, Turcja)

• Acer tataricum podgatunek theiferum (Chiny)

Większą popularnością w nasadzaniu cieszy się klon Ginnala, traktowany jako podgatunek klonu tatarskiego. Jest on nieco niższy (do 8 m wysokości) i posiada inne liście, które są błyszczące i głęboko klapowane.

Dość popularną i atrakcyjną odmianą klonu tatarskiego, jaką można znaleźć w szkółkach, jest „Hot Wings”. Odmianę tę cechuje intensywne, czerwone zabarwienie skrzydełek nasiennych.

Klon tatarski - uprawa, wymagania, pielęgnacja

Klon tatarski nie jest szczególnie wymagający. Jest odporny na niesprzyjające warunki, jak susza, niskie temperatury i zanieczyszczenia powietrza. Może rosnąć na różnych stanowiskach i toleruje wiele rodzajów gleb. Ma jednak swoje preferencje. Drzewo rośnie najlepiej w miejscach słonecznych, na żyznych, próchniczych i umiarkowanie wilgotnych glebach. Drzewo poradzi sobie również w innych warunkach. Nie przeszkadza mu półcień, suche podłoże czy też piaszczysta gleba. Jest podatny na niektóre szkodniki i choroby grzybowe.

Klon bardzo źle znosi wczesnowiosenne cięcie. Przycinanie gałęzi pod koniec zimy lub na początku wiosny bardzo osłabia drzewo. Przycinanie powinno być wykonywany tylko jeśli jest koniecznie i jedynie w lecie, najlepiej w terminie od czerwieca do sierpienia lub jesienią, kiedy liście całkowicie się rozwiną.

Drzewo to może być rozmnażane poprzez wysiew nasion, które zebrane zostały jesienią. Klon łatwo rozmnaża się z nasion i dobrze znosi przesadzanie (zwłaszcza młode osobniki).

W trakcie pielęgnacji rośliny, bardzo ważne jest odpowiednie podlewanie. Klon tatarski nie lubi zmoczenia liści, może to wywołać pojawienie się choroby grzybowej (dokładnie mączniaka prawdziwego).

Klon tatarski - zastosowanie, sadzenie

Nasiona klonu tatarskiego powinny być wysiewane do gruntu na wiosnę, na przełomie marca i kwietnia. Przed posadzeniem, nasiona wymagają 2-3 miesięcznej stratyfikacji (przetrzymywanie w niskich temperaturach).

Klon tatarski kwitnie na przełomie maja i czerwca. Owoce dojrzewają pomiędzy wrześniem a październikiem.

Drzewa te polecane są do sadzenia w parkach, ogrodach i przestrzeni miejskiej. Ze względu na niewielkie rozmiary, nadają się również do niedużych ogrodów. Można je sadzić pojedynczo lub tworzyć z nich aleje. Klon jest odpowiedni do sadzenia przy ulicach i drogach. Może również posłużysz do formowania żywopłotu, przy czym należy pamiętać o przycinaniu gałęzi latem lub wczesną jesienią.