Brzoza brodawkowata

Brzoza brodawkowata to malownicze drzewo liściaste, o zwiewnej koronie i barwnej korze, pokrywającej cienki pień. Jest niezwykle wytrzymałą rośliną, która znosi nawet najniższe temperatury, stąd też bardzo często można spotkać ją w Rosji, gdzie, jak wiadomo, klimat nie sprzyja roślinom. Charakterystyczna, najczęściej biała kora naznacza brzozę brodawkowatą, dzięki czemu nie sposób pomylić ją z żadnym innym drzewem. Z uwagi na swoje niemałe walory dekoracyjne, roślina bardzo często zdobi lasy liściaste i mieszane, nierzadko można spotkać ją też w ogrodach, gdzie dumnie pnie się ku górze i roztacza wokół siebie ażurowy cień.

Ażurowy cień brzozy brodawkowatej

Brzoza brodawkowata jest obecnie mieszkanką niemal całej Europy i części Azji, można spotkać ją także w Afryce Północnej. Posiada najczęściej białą korę, dlatego nie sposób pomylić ją z żadnym innym drzewem. Drzewa liściaste są w Polsce dość powszechnym elementem krajobrazu, można je spotkać w lasach, na polanach, bardzo często porastają też pasma górskie. Brzozy brodawkowate dość szybko rosną, niestety w stosunku do innych drzew ich żywot nie jest zbyt długi – żyją maksymalnie 200 lat. Drzewa liściaste, ze względu na swoją piękną prezentację, znalazły uznanie również wśród właścicieli ogrodów, atrakcyjnie prezentując się jako soliter na tle zielonej trawy lub w towarzystwie iglaków. Brzoza brodawkowata osiąga do 30 metrów wysokości, posiada przy tym dość luźną, kopulastą koronę, którą budują wiotkie, zwisające gałązki. Ma też smukły pień pokrywy dekoracyjną, specyficzną korą, która u starszych gatunków odznacza się kredową bielą, u młodych zaś jest brązowo-purpurowa. Ze względu na swój płytki system korzeniowy, drzewo może ulec uszkodzeniu w przypadku silnych wiatrów. Brzoza brodawkowata swoją nazwę zawdzięcza jasnym brodawkom, które w mnogości pokrywają pędy rośliny. Jej liście są sezonowe, ciemnozielone, o trójkątnym lub romboidalnym kształcie, piłkowanych brzegach i ostrym wierzchołku. Jesienią przebarwiają się na złocisty kolor. Drzewo liściaste zakwita w kwietniu, a jego kwiaty są żółte, podłużne i długie, nazywane też potocznie ,,kotkami”. Owocami brzozy brodawkowatej są drobne, oskrzydlone orzeszki, które w mnogości dojrzewają pod koniec lata. Liście brzozy brodawkowatej posiada też swoje właściwości lecznicze, które wykorzystywane są do dziś. Działają moczopędnie, detoksykacyjnie i wzmacniająco, stosuje się je też do wybielania zębów.

Biało-zielona brzoza brodawkowata w ogrodzie

Ze względu na znikome wymagania brzozy brodawkowatej i jej atrakcyjną prezentację, stała się bardzo popularnym drzewem ozdobnym, które często zasadza się na zielonych terenach przestrzeni miejskiej. Przy sadzeniu jej w ogrodzie należy pamiętać o jej płytkim systemie korzeniowym, który rosnące w jej otoczeniu drzewa mogą uszkodzić.

• Uprawa i pielęgnacja

Brzoza brodawkowata najlepiej rośnie na słonecznych stanowiskach, które mogą być osłonięte od wiatrów. Nie jest wybredna w stosunku do rodzaju gleby, a rosnąc w miejscach słonecznych poradzi sobie nawet na ubogiej ziemi. Drzewo liściaste jest też w pełni mrozoodporne i doskonale znosi susze. Nie toleruje jedynie mokrego podłoża, które sprawia, że roślina choruje. Posadzone drzewa palikujemy i systematycznie podlewamy. Brzozę brodawkowatą najlepiej zasadzać wiosną lub jesienią, a młode rośliny warto palikować, zanim się właściwie nie zakorzenią. Warto też taką świeżo posadzoną roślinkę obficie podlać wodą i utrzymywać stałą wilgotność podłoża. Brzoza brodawkowata ma naturalnie bardzo ładny pokrój, dlatego nie należy je przycinać. Ewentualny zabieg, o ile jest konieczny, należy przeprowadzać zimą, w okresie spoczynku drzewa liściastego.