Belamkanda

Cechą charakterystyczną belamkandy są wyjątkowo piękne, intensywnie pomarańczowe lub żółte kwiaty z punktowo rozmieszczonymi czerwonymi plamkami oraz liście w kształcie ostro zakończonego wachlarza.

Belamkanda Belamkanda (łac. Belamcanda chinensis) z rodziny Iridaceae – kosaćcowate, znana również pod nazwą iksja chińska jest rodzajem wieloletniej rośliny ozdobnej pochodzącej, na co wskazuje nazwa, z Chin, choć jest równie popularna w Japonii, Wietnamie, Indiach oraz na Filipinach.

Belamkanda odmiany

Belamkanda chińska (belamkanda chinesin) występuje w kilku odmianach, które różnią się od siebie barwą kwiatów: belamkanda pomarańczowa, belamkanda żółta (belamkanda chińska Hellow Yellow). Zwykle roślina osiąga wysokość od sześćdziesięciu do dziewięćdziesięciu centymetrów, choć zdarza się również, że przy szczególnie dbałej pielęgnacji może osiągnąć nawet metrową wysokość.

Belamkanda zastosowanie

Belamkanda idealnie sprawdzi się posadzona na rabatach, ogrodach przydomowych, a także w okolicy oczek wodnych. Bardzo ładnie wygląda w towarzystwie traw ozdobnych. Uprawiać można ją również w pojemnikach – zarówno w domu, jak i na tarasie, czy balkonie. Nadaje się również jako kwiat cięty do bukietów.

Belamkanda uprawa, pielęgnacja, sadzenie

Okres kwitnienia przypada na miesiące od lipca do września w warunkach ogrodowych polskiego klimatu. Jeśli natomiast jest uprawiania w domu, wówczas kwiaty pojawiają się znacznie szybciej i utrzymują dłużej. Gdy kwiat belamkadna przekwitnie, pojawiają się na roślinie owoce z mięsistymi nasionami, które przypominają nieco polskie jeżyny. Pielęgnacja nie jest wymagająca i w głównej mierze opiera się na przycinaniu pędów kwiatostanu po ich przekwitnięciu. Warto przy tym zaznaczyć, iż należy pozostawić jeden nieprzycięty pęd z nasionami, aby możliwy był dalszy rozsiew. Dzięki temu nawet jeśli zima nie okaże się być łaskawą dla flory, możliwe będzie odnowienie uprawy. Wysiew nasion, powinien nastąpić pomiędzy styczniem, a marcem, po uprzednim namoczeniu nasion w wodzie przez dwa dni, co przyspieszy proces kiełkowania. Do jej uprawy doskonale nadają się miniszklarnie lub kapsułki torfowe, które można później przesadzać do typowych doniczek lub bezpośrednio do gleby ogrodowej. Istotne jest aby pamiętać o tym, że belamkanda w procesie wzrostu lubi torf, dlatego musi się ona znaleźć w glebie, w której składzie się on znajduje. Dopiero po przesadzeniu można zastosować przepuszczalne podłoże z piasku (wzbogaconego próchnicą), które ma neutralne PH, zapewniające roślinie odpowiednie warunki i dobre odżywianie. Są to warunki możliwie najbardziej zbliżone do naturalnych, ponieważ w Chinach belamkanda porasta piaszczyste i wilgotne gleby. Roślina wygląda najlepiej podczas słonecznego i upalnego lata, dlatego należy zapewnić jej miejsce mocno nasłonecznione, wówczas odwdzięczy się ona pięknym i obfitym kwiatem. Belamkanda pomarańczowa powinna być regularnie, w umiarkowanych ilościach nawadniana. Ponadto należy pamiętać, że nie powinno dodawać do niej nawozu (za wyjątkiem obornika), ponieważ może ją to uszkodzić. Mimo iż roślina dobrze znosi mrozy (do -20 stopni Celsiusza) to jednak warto na okres zimy okryć ją włóknina lub słomą, by ochronić przed szkodliwym wpływem niskich temperatur. Roślina jest odporna na większość chorób, jakie spotykają rośliny irysowate, co jest bez wątpienia jej atutem. Niestety należy ja chronić przed ślimakami, które uszkadzają bardzo szybko jej delikatną strukturę.