Jodła Veitcha

Jodła Veitcha (Abies veitchii) pochodzi z Japonii, gdzie występuje przede wszystkim na wyspach Honsiu i Sikoku. Jest krótkowieczną rośliną z rodzaju sosnowatych, osiąga maksymalnie 30 m wysokości, ponadto charakteryzuje się pędami ustawionymi skośnie do góry, odsłaniającymi kredowobiałe spody igieł. Szyszki tej rośliny nie dorastają zbyt pokaźnych rozmiarów (6-8 cm), jednakże pojawiają się nawet na młodych okazach i szczycą się ciekawymi kolorami – są fioletowe lub granatowe. Nazwa gatunkowa pochodzi od nazwiska Johna Goulda Veitcha, podróżnika i ogrodnika, który w 1860 roku opisał ten gatunek na górze Fudżi.

Jodła Veitcha – odmiany

Oprócz odmiany klasycznej, na polskim rynku spotkamy powstałą z czarciej miotły „Heine”. Osiąga ona niewielkie rozmiary zaledwie 60 cm wysokości po 10 latach. Charakteryzuje się krótkimi, zielonymi igłami o srebrzystych spodach i spłaszczonym pokrojem w kształcie nieregularnej kuli. Część pędów tej rośliny ustawionych jest do góry, a część w dół, co daje ciekawy, pstrokaty efekt. Innymi efektownymi odmianami są „Pendula” o płaczącej formie, „Glauca” o luźnym, kolumnowym pokroju oraz karłowata „Heddergott” dorastająca 30 cm wysokości o płaskokulistym pokroju.

Jodła Veitcha – uprawa, wymagania, pielęgnacja

Jodła Veitcha jest jedną z najbardziej odpornych gatunków tego rodzaju – przetrwa temperatury sięgające nawet -40 st. C, może więc być z powodzeniem uprawiana w całej Polsce. Nie ima się również chorobom i szkodnikom. Preferuje stanowiska słoneczne bądź lekko zacienione oraz żyzne, wilgotne, przepuszczalne gleby o kwaśnym odczynie pH. Podobnie jak inne gatunki jodeł nie wymaga ona nawożenia ani przycinania, jest jednak wrażliwa na susze i zanieczyszczenia powietrza.

Jodła Veitcha – sadzenie

Jodły mają specyficzne wymagania dotyczące stanowiska, przez co warto wcześniej zastanowić się nad najdogodniejszą lokalizacją – nie tylko atrakcyjną wizualnie, ale także odpowiednio dopasowaną do potrzeb rośliny. Dołek musi być odpowiednio duży, aby luźno pomieścić bryłę korzeniową i dosypaną przez nas ziemię. Bryłę przygotowujemy przed sadzeniem, namaczając ją przez 15-30 minut, a całość oczyszczamy ze wszystkich uschniętych i uszkodzonych fragmentów rośliny. Po umieszczeniu bryły w dołku zasypujemy ją – najlepiej wcześniej przygotowaną mieszanką świeżej ziemi i kwaśnego torfu. Warto zapobiec „uciekaniu” wody poprzez usypanie pewnego rodzaju misy z ziemi dookoła rośliny i zasypanie jej korą. Po posadzeniu roślinę solidnie podlewamy i powtarzamy tę czynność regularnie aż do nastania pierwszych przymrozków.

Jodła Veitcha – zastosowanie

Jodła Veitcha nadaje się do parków i ogrodów o sporych rozmiarach, szczególnie jako soliter lub w grupach różnogatunkowych. Wymaga wysokiej wilgotności powietrza, dlatego warto zasadzić ją w pobliżu jakiegoś zbiornika wodnego – oprócz efektownej kompozycji zapewnimy roślinie dobre warunki do rozwoju. Karłowate odmiany sprawdzą się w ogrodach skalnych i na rabatach, ponadto cudownie się prezentują w barwnych kompozycjach.