Tawlina

( ilość produktów: 1 )

Tawlina sadzenie pielęgnacja wymagania

Tawliny (Sorbaria), zwane również sorbariami, to krzewy obejmujące (w zależności od ujęcia) 4-9 gatunków. Naturalnie rosną na brzegach rzek i strumieni Chin, Japonii i wschodu Rosji. Tawlina kutnerowata występuje również w Afganistanie, Pakistanie i północnych Indiach. Należą do rodziny różowatych. Osiągają 1-7 m wysokości. Charakteryzują się żółtawymi lub zielonymi (za młodu), żółto-brązowymi, ciemnoczerwonymi lub szarymi (u starszych okazów) pędami, opadającymi zimą i dorastającymi 14-35 cm długości liśćmi, drobnymi, bo do 7-13 mm średnicy kwiatami zebranymi w okazałe wiechy (nawet do tysiąca sztuk) i małymi owocami w kształcie mieszków, pękającymi po dojrzeniu.

Tawlina – odmiany

Zdecydowanie najpowszechniejszym w Polsce gatunkiem tej rośliny jest inwazyjna tawlina jarzębolistna (Sorbaria sorbifolia). Dorasta 3 m wysokości, jej liście w początkowej fazie mają kolor różowo-pomarańczowy, po czym przebarwiają się na żółto lub jasnozielono. Kwitnie od czerwca do lipca niepozornymi, białymi kwiatami, zebranymi jednak w pokaźne, gęste wiechowate kwiatostany. Jesienią pojawiają się na niej małe, brązowe owoce w postaci mieszków. Jej odmiana „Sem” jest drobniejsza, bo rośnie najwyżej do 1 m wysokości, odznacza się również czerwonymi pędami młodych przyrostów. Ponadto w uprawie znajdują się także tawlina kutnerowata, zwana himalajską (Sorbaria tomentosa) oraz tawlina Kiryłowa, są one jednak rzadkie.

Tawlina – uprawa, wymagania, pielęgnacja

Tawliny preferują gleby wilgotne, żyzne i przepuszczalne i stanowiska słoneczne lub lekko zacienione. Rosną na podłożach o niemal każdym odczynie pH. Tolerują zarówno susze, jak i niskie temperatury otoczenia. Serbarie wymagają regularnego podlewania, szczególnie w okresie upałów. Przycinanie ich nie jest konieczne, można to jednak robić ze względów estetycznych – najlepiej zimą, gdyż ich okres wegetacyjny rozpoczyna się już wczesną wiosną (w marcu). Nie wymagają nawożenia ani ochrony chemicznej, są odporne na choroby i szkodniki. Bardzo intensywnie się rozrastają, tworząc gęste zarośla, a przycinanie odrostów jeszcze to potęguje.

Tawlina – sadzenie

Roślinę tą zaleca się sadzić wiosną (marzec-kwiecień) lub jesienią (sierpień-listopad). Wybierając stanowisko pod jej uprawę, zwróćmy uwagę na jej wymagania uprawowe. Miejsce odchwaszczamy i wykopujemy dołek o średnicy około 30 cm i głębokości około 40 cm. Sadząc tawlinę, możemy skorzystać z barier korzeniowych, które ograniczą gwałtowny wzrost rośliny. Glebę na dnie i ścianach dołka wzruszamy (np. grabiami), aby ułatwić tawlinie zakorzenienie się. Oczyszczamy sadzonkę z suchych i uszkodzonych fragmentów. Bryłę korzeniową namaczamy przez około 10-20 minut i skracamy pędy o około 1/3 długości. Umieszczamy roślinę w gruncie, zasypujemy świeżą ziemią, ugniatamy i obficie podlewamy. Wyściółkowanie korą (5 cm) lub żwirem (3 cm) ograniczy rozwój chwastów i zapobiegnie utracie wilgoci z podłoża.

Tawlina – zastosowanie

Tawlina bywa sadzona jako roślina ozdobna w parkach i na terenach zieleni osiedlowej, zarówno jako soliter, jak i w grupach. Ze względu na bujne rozłogi wykorzystuje się ją do umacniania nasypów, zboczy i skarp, chroniąc glebę przed erozją. Dobrze prezentuje się także w formie szpaleru bądź luźnego, nieformowanego żywopłotu. Może być z powodzeniem uprawiana w pojemniku jako ozdoba balkonu lub tarasu. Serbaria to doskonała roślina okrywowa, dzięki której zagospodarujemy duże, puste przestrzenie.

 

Zaufane Opinie IdoSell
4.75 / 5.00 16 opinii
Zaufane Opinie IdoSell
2024-03-18
Sadzonki w bardzo dobrym stanie.
2024-03-14
Bezproblemowo
pixel