Eukaliptus w doniczce - niebieskie, egzotyczne drzewo - jak sadzić, uprawiać i pielęgnować.

Niebieski i egzotyczny eukaliptus
Eukaliptus jest rośliną egzotyczną, której pierwotnym środowiskiem była Tasmania, jednak obecnie uprawiany jest niemal wszędzie. Drzewo to kojarzy się przede wszystkim z koalą, dla którego liście eukaliptusa stanowią jedyne pożywienie, jednak mają one wiele zastosowań zarówno w medycynie, przemyśle kosmetycznym, zdobnictwie i uprawach domowych. Niebieski eukaliptus w doniczce czy eukaliptus w ogrodzie to w ostatnich latach hit ogrodnictwa.
Odmiany eukaliptusa
Odmian eukaliptusa jest na świecie aż 600, jest to więc roślina przybierająca różne odmienne cechy w zależności od klimatu i warunków bytowania. Najbardziej znany jest eukaliptus gunni, zwany też niebieskim, górskim lub tasmańskim. Jego cecha charakterystyczna to okrągłe niebieskie liście i szeroki pokrój o koronie nieregularnej, rozgałęzionej. Starsze liście jednak robią się podłużne i przybierają kolor zielony. Wiosną gałązki pokrywają się drobnymi kwiatami w kolorze kremowo- białym , które kwitną do końca lata. Eukaliptus gunni jest drzewem osiągającym 2-4 metry wysokości, ale przy odpowiedniej hodowli może przybrać postać krzewu. W odróżnieniu od pozostałych gatunków, eukaliptus górski nie wydziela tak silnego zapachu jak inne odmiany, ale za to jego pędy pełne są soku, który przypomina smak syropu klonowego. Nadaje się on do uprawy w domu, chociaż rośnie szybko i jego przyrosty roczne mogą nawet osiągać 200 cm.
Inną odmianą jest eukaliptus gałkowy, wykorzystywany w medycynie jako składnik różnych leków. Ze względu na swoje właściwości lecznicze uprawiany jest w szklarniach. Kwitnie biało pod koniec lata. Inna z odmian, eukaliptus śnieżny to drzewo o białej korze i gałęziach zabarwionych czerwono. Jest bardzo odporny na niskie temperatury. Następna z odmian to eukaliptus cytrynowy, nazwany tak, ponieważ jego liście wydzielają charakterystyczny zapach cytryny. Dorasta do 30-40 m wysokości, ale mimo tego może być też uprawiany w doniczkach. Można także wspomnieć o eukaliptusie królewskim, który tworzy najwyższe drzewa na naszym globie, osiągające nawet do 100 m. Najciekawszą odmianą jest eukaliptus tęczowy, który zachwyca piękną wielobarwną korą w tęczowych kolorach. Można go w domu wyhodować z nasion, gdyż jest łatwy w uprawie i nie wymaga zbyt bogatej gleby ani częstego podlewania.
Jak i kiedy sadzimy eukaliptus niebieski?
Eukaliptus niebieski można uprawiać w ogrodach, ponieważ odporny jest na minusowe temperatury, ale przede wszystkim jednak jest hodowany w domowych doniczkach. Taki domowy eukaliptus rozmnażany jest za pomocą nasion. Najlepszą porą na wysiew eukaliptusa niebieskiego jest wiosna, kiedy dni są już dłuższe a słońce świeci mocniej. Doniczka powinna być dosyć duża ze względu na rozległy system korzeniowy rośliny.
Na podłoże należy przygotować ziemię niezbyt żyzną, piaszczystą i przepuszczalną. Najlepsza będzie ziemia kompostowa zmieszana z piaskiem. Źle natomiast będzie rósł w glebie kwaśnej, torfowej, dlatego można do podłoża dodać wapna, aby uzyskać większą zasadowość. Nasiona umieszcza się w podłożu na głębokość 20-30 cm i przykrywa ziemią, w której będą rosły. Teraz należy regularnie je podlewać i umieścić w pomieszczeniu o stałej pokojowej temperaturze. Kiełkowanie powinniśmy już zauważyć po 3 miesiącach, lecz czekamy, aż rośliny wyrosną do 10-15 cm. Dopiero wtedy możemy je rozsadzić do oddzielnych doniczek albo bezpośrednio do ogrodu, pamiętając, że eukaliptus lubi stanowiska słoneczne i ciepłe. Jeżeli sadzimy go w donicach, można latem wystawić go na zewnątrz na balkon czy taras, wtedy liście będą się lepiej rozrastać. Mimo odporności na mróz, lepiej go zimą przenieść do osobnego pomieszczenia, gdzie temperatura nie spadnie poniżej 10°C.
Jak uprawiać eukaliptus?
Jak każda roślin, eukaliptus nie lubi suszy, o czym warto pamiętać i odpowiednio podlewać doniczki z rośliną. Ale „odpowiednio” nie znaczy obficie, ponieważ drzewko nie lubi również nadmiernej wilgoci. Trzeba pod tym względem zachować umiar. Wystarczy podlewać roślinę co drugi dzień niezbyt mocno. Eukaliptus jest drzewem osiągającym bardzo duże rozmiary, stąd budzi pewien niepokój uprawa rośliny w domu. Jednak nie trzeba obawiać się nadmiernego wzrostu rośliny, jeżeli będziemy go odpowiednio regularnie podcinać. Jest to podstawowy zabieg pielęgnacyjny wymagany w uprawie eukaliptusa. Należy go wykonać co roku wiosną. W zależności od tego, czy chcemy uzyskać pokrój krzaczasty czy smukłe drzewko o kulistej koronie, przycinać będziemy w inny sposób. Można go przyciąć na wysokość, jaką chcemy uzyskać. Na skutek przycinania tworzą się nowe pędy z intensywnie niebieskimi owalnymi listkami. Pierwsze cięcie wyznacza wysokość rośliny a następne służą kształtowaniu pokroju korony. Cięcie rośliny jest bardzo ważne, ale również sposób jej zimowania. Latem możemy wystawić doniczki na zewnątrz aż do jesiennych chłodów, lecz zimować powinien eukaliptus w domu. W tym czasie ograniczamy już nawożenie i podlewanie, ponieważ roślina powinna przygotować się do stanu spoczynku i zwolnienia wegetacji. Zimowanie nie powinno odbywać się w ciemnym pomieszczeniu lecz w jasnym o wysokiej wilgotności.
Niebieska piękność - eukaliptus idealny do bukietów
Z uwagi na niespotykane niebieskie liście eukaliptus niebieski stosowany jest jako dodatek do bukietów z różnych rodzajów kwiatów. Jako krzew jest on wspaniałą i oryginalną ozdobą ogrodów na tle jasnej zieleni drzew. Jak każdy eukaliptus, wydziela on olejki eteryczne, które odświeżają powietrze i mają dobroczynne działanie na układ oddechowy oraz uspokajają i wprawiają w dobry nastój. Dlatego też eukaliptus wchodzi w skład wielu leków zmniejszających choroby układu oddechowego i nerwowego. Szeroko używane w bukieciarstwie gałązki eukaliptusa są niemal nieodłączną ozdobą każdej wiązanki czy kompozycji. W parkach i ogrodach wspaniale komponuje się z roślinami kwitnącymi o różnych pokrojach liści i kwiatów oraz drzew. Eukaliptus niebieski to roślina ozdobna, lecznicza i kojąca, czyli wielofunkcyjna, dlatego w ostatnich czasach zyskuje bardzo dużąpopularność, co jest całkowicie zrozumiałe.